Βιοπορισμός ονομάζεται η προσπάθεια και η απασχόληση του ατόμου για την εξασφάλιση των αναγκαίων στην επιβίωση και γενικά στην διαβίωσή του. Κάθε άτομο δηλαδή καταβάλλει καθημερινά μεγάλες προσπάθειες, ώστε μέσα από την εργασία του να εξασφαλίσει την κάλυψη όλων των αναγκών του. Και ενώ αυτό συμβαίνει για την κάλυψη των πρακτικών αναγκών μας, δηλαδή καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες χωρίς όριο, ακόμη και ξεπερνώντας πολλές φορές τις δυνάμεις μας, όταν ερχόμαστε στα θέματα της πίστεως ως Χριστιανοί, όχι μόνο δεν καταβάλλουμε τις ίδιες προσπάθειες, αλλά αντίθετα, αποφεύγουμε την οποιαδήποτε απασχόλησή μας με τα θέματα αυτά, κρίνοντας ότι τα ζητήματα αυτά δεν είναι της δικής μας αρμοδιότητας, αλλά κάποιων άλλων. Έτσι οι ίδιοι, εμείς, ο καθένας μας προσωπικά, ακυρώνουμε δρόμους και διαδικασίες που θα μας οδηγήσουν σε δώρα και θησαυρούς με αξία πολύ πέραν των καθημερινών μας αναγκών. Μια πρακτική που αν μη τι άλλο, αδικεί την παραδοσιακή ευρηματικότητα και την αδιαμφισβήτητη ικανότητα του λαού μας, να εντοπίζει και να διακρίνει το καλό και το πολύτιμο από το σύνηθες και το ευτελές.
