Μηδενισμός, από την λέξη “μηδέν” σημαίνει τίποτα, “ουδέ έν”, αν και στην σύγχρονη επιστήμη το μηδέν είναι υπαρκτό και όχι ανύπαρκτο στοιχείο, με ιδιαίτερη χρήση στα μαθηματικά και την αριθμητική. Αυτό σημαίνει ότι εάν αγνοήσω την ύπαρξη του “μηδέν”, τότε κινδυνεύω να χάσω την επαφή μου με την πραγματικότητα και να δημιουργήσω κενό στις αντιλήψεις μου, ένα κενό στο οποίο πιθανόν θα υπάρξουν στο μέλλον απρόβλεπτες καταστάσεις και συνέπειες.
Πρακτικά, δηλαδή, δεν υπάρχει κενό, διότι ακόμη και αυτό που εμείς θεωρούμε ως “κενό” είναι μια υπαρξιακή πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αναγνωρίζουμε, ώστε να μην λογαριάζουμε λάθος στους υπολογισμούς μας. Και στα μεν μαθηματικά και στην αριθμητική αυτό είναι εύκολα κατανοητό και αντιληπτή η σημασία του – αρκεί να προσθέσει κάποιος ένα μηδέν στο ποσόν του λογαριασμού του – ωστόσο, όταν ερχόμαστε στις προσωπικές υπαρξιακές μας αναζητήσεις (γιατί υπάρχω, γιατί υποφέρω, κλπ) εκεί συνήθως αγνοούμε ή παραβλέπουμε την παρουσία και την σημασία του υπαρκτού “μηδέν”, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να συνδέσουμε τα κομμάτια του παζλ στην προσωπική μας ιστορία.
Αυτή η άγνοια ή παράβλεψη μας οδηγεί σε ασύνδετες ιστορικές πραγματικότητες της προσωπικής μας ζωής και είναι απαραίτητη η ενεργοποίηση του εφοδίου της πίστης, την οποία όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν εκ μέρους του δημιουργού, αλλά δεν την καλλιεργούμε ώστε να μας προσφέρει την δική της υποστήριξη στα κενά μεταξύ των ασύνδετων φαινομενικά γεγονότων της προσωπικής μας ζωής.
Η φράση που είπε ο Χριστός στην δική του διδασκαλία “ακόμη και οι τρίχες της κεφαλής σας είναι αριθμημένες” παραπέμπει σε αξίες πραγμάτων, τα οποία εμείς τα θεωρούμε ασήμαντα και περιττά. Ωστόσο, το θέμα δεν είναι, προφανώς, ο αριθμός των τριχών του σώματός μας, αλλά η απουσία κάθε κενού και δήθεν τυχαίου, εκ του οποίου προκυπτει όμως μια άλλη πραγματικότητα. Και σήμερα, με την πρόοδο της έρευνας και της επιστήμης, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε με ασφάλεια ότι τίποτα στο σώμα – άρα και στον εσωτερικό μας κόσμο που λειτουργεί μέσα σ’ αυτό – δεν είναι περιττό. Αντίθετα, κάθε τι είναι πολύτιμο, όσο πολύτιμα και απαραίτητα είναι και όλα τα υπόλοιπα όργανα του σώματός μας.
Αυτό προκύπτει και στην διδασκαλία του Χριστού. Τίποτα δεν είναι περιττό και απόβλητο. Διότι, μπορεί για μένα σήμερα να είναι κάτι ασήμαντο, για την δική σου όμως περίπτωση μπορεί να είναι πολύτιμο και απολύτως απαραίτητο στην προσωπική περίπτωση της δικής σου καθημερινότητας. Το “γιώτα” και η “κεραία” έχουν ειδική αξία στην διδασκαλία του Χριστού, και καθένας καλείται να αναζητήσει τις αξίες αυτές με την πραγματική τους αξία και όχι με το “μηδέν” και το τίποτα.