Η αξία της τροφής έγκειται στην κατανάλωσή της από ένα φυσικό πρόσωπο. Δεν υπάρχει φυσική μεταφορά της αξίας, δηλαδή των θρεπτικών συστατικών, από το ένα άτομο στο άλλο, όσο κοντά και οποιοδήποτε σύνδεσμο και αν έχουν δυο ή περισσότερα άτομα. Τα θρεπτικά συστατικά είναι το πολύτιμο περιεχόμενο και είναι διαφορετικό σε ποσότητα και στοιχεία από άτομο σε άτομο. Η ατομικότητα των αναγκαίων για την επιβίωση στοιχείων είναι εκτός συζήτησης, και αφορά αποκλειστικά το φυσικό πρόσωπο το οποίο καταναλίσκει τις συγκεκριμένες τροφές.
Αυτή, ακριβώς, η εξατομικευμένη λειτουργία για την διατήρηση της ζωής ενός ατόμου είναι στοιχείο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, όταν προσεγγίζουμε την διδασκαλία του Χριστού και θέλουμε να την κατανοήσουμε και να την εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή.
Αυτό, δηλαδή, που αποτελεί για μένα πολύτιμο στοιχείο την συγκεκριμένη στιγμή ή περίοδο της ζωής μου, μπορεί να μην αποτελεί για σένα κάτι αξιόλογο, και το αντίστροφο μπορεί να συμβαίνει σε σένα, δηλαδή πολύτιμα στοιχεία για σένα, για μένα να αποτελούν αδιάφορο υλικό αυτή την στιγμή.
Αυτό μας βοηθά να κατανοήσουμε την αξία των πραγμάτων σήμερα, όχι γιατί τα στοιχεία της διδασκαλίας του Χριστού είναι εφήμερα, αλλά είναι αναγκαία σε διαφορετικές στιγμές από άτομο σε άτομο. Και μπορεί να “αποθηκεύονται” κάποια στοιχεία στην συνείδησή μας για μελλοντική χρήση, ωστόσο αυτό είναι μόνο μια παράμετρος της αναγκαίας καθημερινής μας τροφής για την επιβίωση του εσωτερικού μας κόσμου και όχι η απόλυτη αλήθεια.
Διότι κάθε οργανισμός προσλαμβάνει τα αναγκαία στοιχεία από την τροφή που δέχεται, αφήνοντας τα υπόλοιπα στοιχεία για το μέλλον. Κάθε μια ημέρα έχει ανάγκη την δική της τροφή, τα δικά της αναγκαία στοιχεία για να διατηρηθεί σε λειτουργική ικανότητα, και αυτό είναι κατανοητό από τις φυσικές ανάγκες του σώματός μας.
Η διδασκαλία του Χριστού είναι για όλους, αλλά λειτουργεί με την ατομική ευθύνη, τόσο για την πρόσληψη όσο και για την επεξεργασία της μέσα στην συνείδηση κάθε ατόμου, όπως συμβαίνει και με την φυσική μας διατροφή.