Η ιδιαιτερότητα του ρόλου και της διαχείρισης της τροφής είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Από τη μια γιατί χωρίς αυτή κανείς δεν μπορεί να ζήσει, και από την άλλη γιατί τα στοιχεία που αξιοποιούνται από το κάθε άτομο είναι απόλυτα εξαρτημένα από τις ανάγκες κάθε ατόμου χωριστά, άρα δεν μπορεί να υπάρξει μεταφορά στοιχείων από το ένα άτομο στο άλλο.
Η κατανάλωση της τροφής είναι μια απόλυτα προσωπική πράξη και κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον άλλον. Το γεγονός, δηλαδή, ότι όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την επιβίωσή μας βρίσκονται μέσα στις τροφές είναι ένα καθολικό φαινόμενο για όλη την ανθρωπότητα.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρούμε και στην διαδικασία της πρόσληψης και αφομοίωσης των στοιχείων που είναι αναγκαία για κάθε άτομο, χωρίς να μπορεί να μεταφερθούν αυτά τα στοιχεία από το ένα άτομο στο άλλο.
Με λίγα λόγια, κάθε άτομο έχει άλλες ανάγκες σε στοιχεία για την επιβίωσή του. Και μπορεί να καταναλίσκουμε όλοι τις ίδιες ομάδες τροφών, αλλά καθένας από τις τροφές αυτές θα αφομοιώσει τα στοιχεία που εκείνος και όχι κάποιος άλλος έχει ανάγκη για την επιβίωσή του.
Αυτή η αλήθεια, της ατομικής δηλαδή ευθύνης για την τροφοδοσία και την διαχείριση των στοιχείων από κάθε οργανισμό χωρίς σύγχυση με τους άλλους ανθρώπους του κοινωνικού μας συνόλου, είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο στοιχείο για την κατανόηση και εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού μέσα στην προσωπική μας καθημερινότητα.
Ενώ, δηλαδή, ζούμε και επηρεαζόμαστε από τους άλλους ανθρώπους, αυτό είναι εν μέρει αληθές, δεδομένου ότι η τελική ευθύνη ανήκει στο κάθε άτομο χωριστά και καμιά σύγχυση δεν μπορεί να υπάρξει.
Και μπορεί αυτό να θεωρηθεί εξαιρετικά απλουστευτικό, ωστόσο, η ορθή αντίληψη για τον ρόλο και την ευθύνη κάθε ατόμου στην καθημερινότητα είναι κρίσιμος παράγοντας, ο οποίος επηρεάζει τόσο τον εαυτό μας όσο και τους άλλους γύρω μας.
Τα στοιχεία της ενέργειας και της δύναμης που αντλεί κάθε άτομο από την αφομοίωση της διδασκαλίας του Χριστού μέσα στην συνείδησή του είναι το περιεχόμενο του ατομικού του χαρτοφυλακίου πίστης και αρετής, δηλαδή σηματοδοτεί την επάρκεια της τροφοδοσίας με δύναμη για την πορεία προς το αύριο, βασικό στόχο της διδασκαλίας του Χριστού.