Η εξασφάλιση της παροχής ενέργειας είναι ένα από τα μεγάλα σύγχρονα ζητήματα όλων των κρατών του κόσμου, και πολύ περισσότερο των ανεπτυγμένων χωρών, δηλαδή εκείνων που παρέχουν στους πολίτες τους καλύτερη ποιότητα ζωής στην καθημερινότητα.
Από τους αγωγούς χιλιάδων χιλιομέτρων που μεταφέρουν φυσικό αέριο ή άλλα ορυκτά υλικά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή της ενέργειας, μέχρι τους δορυφόρους που εξασφαλίζουν την επικοινωνία και την μεταφορά δεδομένων κάθε στιγμή, η πρόσβαση, η εξασφάλιση και η αξιοποίηση της ενέργειας είναι στην πρώτη γραμμή του διεθνούς ενδιαφέροντος. Αυτό ακριβώς αποδεικνύει ότι το θέμα της ενέργειας, της ανεύρεσης και της αξιοποίησης μέσα στην καθημερινή ζωή, είναι κεντρικό και ουσιώδες θέμα για όλη την ανθρωπότητα.
Και αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που ο ίδιος ο Χριστός έδωσε μεγάλη βαρύτητα στην εξήγηση, όχι μόνον της ανεύρεσης της πηγής της ενέργειας που έχει ανάγκη ο εσωτερικός μας κόσμος, αλλά και στον τρόπο λειτουργίας της ενέργειας μέσα στην καθημερινότητα από όλους τους ανθρώπους. Διότι κατανοώντας την αξία και τον τρόπο λειτουργίας της ενέργειας μέσα στην καθημερινή μας πρακτική, είναι εύκολο να κατανοήσουμε και την αξία και τον τρόπο λειτουργίας της ενέργειας του δημιουργού, η οποία κατευθύνεται προς την κατεύθυνση του εσωτερικού μας κόσμου.
Όπως δηλαδή το σώμα μας αν στερηθεί τις πηγές ενέργειας – το νερό, την τροφή, την θέρμανση, την επικοινωνία, κλπ – κινδυνεύει να αυτοκαταστραφεί, με ανάλογο τρόπο και ο εσωτερικός μας άνθρωπος, αν στερηθεί τα προβλεπόμενα από τον δημιουργό εφόδια διατήρησης της δικής του λειτουργίας, κινδυνεύει με αφανισμό. Διότι στόχος του Χριστού δεν ήταν να μας διδάξει πώς να σπέρνουμε το σιτάρι – πχ στην παραβολή του σπορέα, αλλά στόχος του ήταν να γίνει κατανοητή η λειτουργία της ενέργειας που απαιτείται για να κρατηθεί ο άνθρωπος στην ζωή.
Το ψωμί, για το οποίο ο ίδιος έκανε λόγο, δεν ήταν μόνον ένα στοιχείο που εξασφάλιζε την επάρκεια των αναγκαίων στοιχείων του ανθρώπινου σώματος για την καθημερινή του επιβίωση, αλλά ήταν και το δείγμα της λειτουργίας του εσωτερικού μας ανθρώπου. Διότι ο δημιουργός που έχει μεριμνήσει να υπάρχουν οι τροφές και το νερό για να επιβιώνει το ανθρώπινο σώμα, ο ίδιος έχει μεριμνήσει και για τα στοιχεία με τα οποία διατηρείται στην ζωή και ο εσωτερικός μας κόσμος, ο κόσμος των σχεδιασμών και των αποφάσεων, της ευθύνης και της προοπτικής της επιβίωσης στην πέραν του τάφου ύπαρξη.
Ο ίδιος δημιουργός έχει προβλέψει και τον άρτο που δίνει την ζωή στον κόσμο, με αντίστοιχο τρόπο που ο καθημερινός άρτος καλύπτει τις ενεργειακές μας ανάγκες για την ευεξία και λειτουργία του σώματος. Και αυτός ο άρτος δεν είναι άλλος από την διδασκαλία την δική του, ένα κεφάλαιο που συνήθως αγνοούμε σε μεγάλο ποσοστό, ίσως και κατά 95%, με αποτέλεσμα την προσωπική μας καχεξία και αδυναμία λειτουργίας των βασικών συστημάτων της ζωής της πίστης και της προοπτικής της αιωνιότητας.