Για κάθε νοήμονα άνθρωπο η παροχή ενέργειας στον σύγχρονο κόσμο είναι θέμα επιβίωσης. Όλοι οι ενήλικες άνθρωποι γνωρίζουμε ότι χωρίς ενέργεια ο άνθρωπος που γεννιέται είναι νεκρός Ακόμη και η σύλληψή του δεν μπορεί να γίνει στην μητρική περιγραφή εάν δεν υπάρχει η ενέργεια που θα τροφοδοτήσει το έμβρυο, τόσο για την σύλληψη όσο και για όλη την περίοδο της κυοφορίας του.
Και μπορεί ένα βρέφος να μην κατανοεί τους νόμους της λειτουργίας της ενέργειας κατά την περίοδο της κυοφορίας του, ωστόσο, είναι απόλυτα αντιληπτό ότι καθένας που ζει και κινείται στον σύγχρονο κόσμο έχει ανάγκη ενέργεια και δύναμη. Και για μεν το σώμα απαιτείται για την παραγωγή της αναγκαίας ενέργειας τροφή, αέρας και νερό, αλλά για τον εσωτερικό κόσμο είναι απαραίτητη η τροφοδοσία με ανάλογα προς τις εξατομικευμένες ανάγκες στοιχεία, ώστε και ο εσωτερικός άνθρωπος – παράλληλα με τον σωματικό – να είναι και να παραμένει υγιής καθώς αντιμετωπίζει την προσωπική του καθημερινότητα μέσα μας.
Και όπως για την κάλυψη των αναγκών του σώματος δεν αρκεί μόνο η παρουσία των αναγκαίων στην αγορά και στο σύμπαν αλλά απαιτείται και η προσωπική συμμετοχή και το προσωπικό κόστος για την απόκτηση και την κατανάλωση, έτσι και στον εσωτερικό μας κόσμο. Υπάρχουν όλα τα εφόδια γύρω μας, αλλά αυτά δεν επεμβαίνουν στην προσωπική μας θέληση, εάν εμείς δεν προχωρήσουμε στις δικές μας “αγοραστικές” πράξεις, προκειμένου να γίνουν κτήμα ατομικό και προσωπικό, πληρώνοντας το αναγκαίο κόστος.
Διότι, το γεγονός ότι όλα υπάρχουν και μάλιστα σε μεγάλη αφθονία δεν συνεπάγεται και αυτόματη μετατροπή τους σε ατομικό πλουτισμό, όπως συμβαίνει και με τις τράπεζες των χρημάτων, οι οποίες έχουν όλα τα χρήματα του κόσμου, αλλά εγώ πρέπει να ακολουθήσω τους κανόνες που θέτουν οι τράπεζες, προκειμένου να μετέχω του πλούτου τον οποίο εκείνες διαχειρίζονται και παραχωρούν για αξιοποίηση στον κάθε ενδιαφερόμενο.
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να με εκβιάσει ή να με πιέσει για να μου δώσει χρήματα, όσο πολλά και αν διαθέτουν οι τράπεζες. Η απόκτηση του πλούτου περνά πάντοτε μέσα από τις προσωπικές μας επιλογές και αποφάσεις, και έχουν το ανάλογο κόστος και τις αντίστοιχες συνέπειες.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός παρομοίασε την βασιλεία του με άνθρωπο έμπορο ο οποίος έσπευδε καθημερινά να αναζητήσει τα πολύτιμα εμπορεύματά του, από τα οποία θα πλούτιζε, με προσωπικό κόπο και κινδύνους για την ήδη υφιστάμενη περιουσία του. Χωρίς προσωπικό μόχθο και ατομικό κόστος, κανείς δεν πρόκειται να πλουτίσει, διότι ο πλουτισμός εάν δεν συνοδεύεται από την εμπειρία της απόκτησης, στο τέλος καταλήγει σε συμφορά και οπωσδήποτε δεν φέρνει το ποθούμενο αποτέλεσμα. Ο πλούτος παραμένει ανενεργός μέχρι που ο άνθρωπος να τον αναζητήσει και να τον αξιοποιήσει.