Η παροχή ενέργειας και δημιουργία προσωπικής δύναμης από τις τροφές και τον αέρα είναι η καθημερινή και συνεχής εμπειρία κάθε ζωντανού ανθρώπου πάνω στη γη. Το ίδιο ισχύει και για τον εσωτερικό μας άνθρωπο, που σκέφτεται, λογαριάζει, αγαπά, μισεί, θυμώνει, και μυριάδες άλλες λειτουργίες που λαμβάνουν χώρα μέσα στο σώμα μας, αλλά δεν είναι ορατές και περιγραπτές, γιατί λειτουργούν αθόρυβα και “μυστικά” μέσα μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε κάθε στιγμή, παρά μόνο σε στιγμές απόγνωσης ή εκρήξεων, όταν δηλαδή φτάνουμε στα άκρα, και τότε αναγνωρίζουμε τη λάθος διαδρομή της σκέψης και των συναισθημάτων που μας έχουν οδηγήσει στα άκρα.
Και αυτό είναι ουσιαστικό – αν όχι το ουσιαστικότερο μετά την ύπαρξή μας στον χώρο των ζωντανών ανθρώπων – διότι από αυτό το εσωτερικό μας περιβάλλον και τις λειτουργίες που συντελούνται μέσα στη σκέψη και σε όλα τα όργανα του σώματός μας, προκύπτουν οι εκτιμήσεις, οι προτιμήσεις, οι αποφάσεις, οι επιλογές και τελικά οι πράξεις, τις οποίες καθένας μπορεί να δει και να εκτιμήσει την συμπεριφορά μας. Διότι τίποτα δεν γίνεται από όλους τους νοήμονες ανθρώπους χωρίς την δική μας συμμετοχή και ενέργεια.
Κάθε τι που κάνουμε, έχει την πηγή του στις προσωπικές μας σκέψεις και τις εσωτερικές μας λειτουργίες. Άρα, εάν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι στην προσωπική μας ζωή θα πρέπει να ξεκινήσουμε από αυτό το σημείο, δηλαδή να κατανοήσουμε τον ρόλο του εσωτερικού μας ανθρώπου και τις δικές του λειτουργίες, διότι τίποτα σπουδαίο δεν διορθώνεται εκ των υστέρων. Κάθε σπουδαία πράξη μας έχει συνέπειες, και αυτό σημαίνει ότι και μετά την πράξη μας, ακόμη και εάν αναγνωρίσαμε το λάθος μας, οι συνέπειες υπάρχουν και λειτουργούν στο μέλλον.
Καμιά πράξη μεταμέλειας δεν μπορεί να διορθώσει το λάθος μας, διότι οι συνέπειες υπάρχουν και αποφέρουν τον καλό ή τον κακό καρπό στην ατομική και κοινωνική μας ζωή. Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός δεν ξεκίνησε την διδασκαλία του προς τον σύνολο του κόσμου, αλλά σε επιλεγμένους ανθρώπους της τότε εποχής, οι οποίοι και παρακολούθησαν τα μαθήματα του Χριστού, κατόπιν τα εφάρμοσαν στην προσωπική και κοινωνική τους ζωή, και αυτά είναι που μας μεταφέρονται μέσω των Γραφών και τα ακούμε στην Εκκλησία.
Η διδασκαλία του Χριστού ξεκίνησε από την προσοχή και την φροντίδα ενός ατόμου και μιας ομάδας, των μαθητών του, και επεκτάθηκε στην κοινωνία μέσα από την δύναμη της δικής του διδασκαλίας που εμφανίζεται και λειτουργεί εσωτερικά σε κάθε ενδιαφερόμενο άτομο ανεξάρτητα από τόπο και χρόνο.