Για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα η λέξη ενέργεια είναι συνυφασμένη με χιλιάδες πρακτικές πλευρές της καθημερινότητας, τις οποίες κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν τις αναγνωρίζει και δεν είναι υπεύθυνος για τις ατομικές του επιλογές.
Από τις τροφές και τους φίλους, μέχρι τα βιβλία και τα θέματα του ελεύθερου χρόνου, όλα δηλώνουν, από την μια την ατομική μας ευθύνη, και από την άλλη τον ρόλο που παίζουν οι επιλογές μας στην βελτίωση ή την στασιμότητα ή ακόμη και στην οπισθοδρόμηση της ατομικής μας ζωής.
Διότι, καθένας επιλέγει αυτό που ο ίδιος κρίνει ως ωφέλιμο και αποφεύγει ό,τι κρίνει ως επιζήμιο. Κανείς δεν μπορεί να εκβιάσει την συνείδησή μας, ακόμη και εάν προς στιγμή μας παρασύρει κάποιος τρίτος σε μια επιλογή που στην πραγματικότητα δεν την θέλαμε ή δεν θα την κάναμε κάτω από άλλες συνθήκες.
Το ολίσθημα δεν είναι μόνο στην πρώτη φορά από άγνοια, αλλά η ανόητη επανάληψη, η οποία είναι πλέον αντιληπτή από την δική μου συνείδηση ότι είναι ανώφελη ή και επιζήμια, αλλά συνεχίζω χωρίς να έρχομαι σε συναίσθηση του ατομικού μου λάθους, άρα δεν έχω την δύναμη ή την ικανότητα να αλλάξω στάση και να επιλέξω κάτι που συμφωνεί με την δική μου πραγματική ανάγκη και όχι με ό,τι κάποιος τρίτος ή η ανώνυμη κοινωνία μου προσφέρει με δυσάρεστες για μένα συνέπειες.
Και εδώ κρύβεται το μυστικό της ενέργειας. Διότι, εάν έχεις την ψυχική δύναμη να αντιλαμβάνεσαι το λάθος σου αλλά να έχεις και την δύναμη να το αποφύγεις στο μέλλον, τότε η ενέργεια της δικής σου ψυχής, του ατομικού σου εσωτερικού κόσμου των σκέψεων και των συναισθημάτων, είναι επαρκής και σε οδηγεί σε βελτίωση και όχι σε οπισθοδρόμηση.
Ο Χριστός δεν ήρθε για να μας καταδικάσει για τα λάθη μας, αλλά για να μας υποδείξει το δρόμο που η εσωτερική μας ικανότητα θα βελτιώνεται προς την καλύτερη δυνατή για το άτομό μας θέση στην καθημερινή μας πρακτική ζωή.