Η ενέργεια, έννοια ταυτόσημη με την ζωή και την ύπαρξη, απασχολεί καθένα ζωντανό άνθρωπο όσο ζει πάνω στη γη. Τα φυτά, τα ζώα και ο άνθρωπος είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ενέργεια, διότι η έλλειψη αυτής σημαίνει και τον θάνατο, ακαριαία ή προοδευτικά. Διότι, το σώμα χωρίς αέρα και τροφές είναι καταδικασμένο να φύγει από την παρούσα πραγματικότητα, ενώ ο εσωτερικός μας άνθρωπος, η ψυχή, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, προσδιορίζουν από την δική τους πλευρά την ύπαρξη ζωής ή τον επερχόμενο θάνατο, διότι το σώμα χωρίς ψυχή, δηλαδή σκέψεις και συναισθήματα, είναι στην πραγματικότητα νεκρό και ανίκανο να ανταποκριθεί σε αυτό που εμείς ονομάζουμε ζωή.
Και μπορεί το σώμα μας να μας ειδοποιεί όταν κάτι του λείπει ή είναι βλαβερό, και το αντιλαμβανόμαστε μέσα από τα όργανα του σώματος. Ωστόσο, η ψυχή είναι πιό ευαίσθητη, δεν μας προειδοποιεί με τον τρόπο που μας προειδοποιούν τα όργανα του σώματος, με αποτέλεσμα να παραβλέπουμε την ορθή τροφοδοσία της με υλικά που εκείνη, η ψυχή μας δηλαδή, έχει απόλυτη ανάγκη για να αισθάνεται πλήρης. Για τον λόγο αυτό και διασκεδάζουμε, ακούμε μουσική, πηγαίνουμε σε εκδηλώσεις κλπ, ακριβώς γιατί νιώθουμε την ανάγκη για λίγη ψυχική ανάπαυση και τροφοδοσία, εκτός των τροφών και του καθαρού αέρα.
Κανείς ζωντανός άνθρωπος δεν μπορεί να παραβλέψει αυτή την αλήθεια. Διότι η ζωή, πάντοτε αλλά και τώρα, είχε ανάγκη από ψυχική αλλαγή, από ακούσματα πέραν των καθημερινών, και αυτός είναι ο λόγος που πηγαίνουμε στις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Διότι, εκτός από τις ανάγκες του σώματος ξέρουμε ότι πρέπει να ξοδέψουμε χρόνο και ό,τι άλλο χρειάζεται, προκειμένου και η ψυχή μας να λάβει τα αναγκαία υλικά για την δική της τροφοδοσία και υποστήριξη.
Και επειδή αυτό ήταν κατανοητό ανέκαθεν, οι άνθρωποι ανακάλυψαν τρόπους να τρέφουν την ψυχή τους με υλικά που θα έδιναν την αναγκαία υποστήριξη για τον δικό της ρόλο μέσα στην ατομική και κοινωνική πραγματικότητα. Οι καλές τέχνες, η μουσική, η ζωγραφική, οι διακοπές και χίλιες άλλες δραστηριότητες, ανακαλύφθηκαν προκειμένου ο εσωτερικός κόσμος να έχει και αυτός την δική του τροφοδοσία.
Και ο Χριστός εξήγησε ότι η εξάσκηση της πίστης στον δημιουργό και τον ίδιο, προσφέρει, μαζί με όλα τα καλά της καθημερινότητας που όλοι ξέρουμε, ένα στοιχείο επέκτασης του ατομικού μας χώρου και χρόνου. Διότι η δική του διδασκαλία δεν προτείνει μόνο καλύτερες επιλογές για τα ζητήματα της καθημερινότητας, αλλά ανοίγει και ορίζοντες με σταθερά θεμέλια, πάνω στα οποία θα οικοδομηθεί η ατομική προοπτική κάθε ενδιαφερόμενου που αναζητά τον δημιουργό του για να αποκτήσει όσα εκείνος, ο δημιουργός, έχει προετοιμάσει για εκείνον προσωπικά.