Η δύναμη που διαθέτει καθένας από μας είναι συνάρτηση δύο (2) παραγόντων. Πρώτα από τον παράγοντα παραγωγό της ενέργειας από την οποία θα προκύψει η προσωπική μας δύναμη, και δεύτερον από την προσωπική διαχείριση των ποσοτήτων αυτής της ενεργητικής δύναμης που φτάνει σε μας. Όλα τα υπόλοιπα, ενδιάμεσοι, καλοθελητές, υπηρέτες άλλων συμφερόντων, κλπ δεν έχουν κυρίαρχο ρόλο στην προσωπική μας ζωή, εφόσον βέβαια εμείς δεν τους παραχωρούμε με δική μας θέληση και απόφαση αυτό το δικαίωμα, δηλαδή να επεμβαίνουν στην προσωπική μας ζωή και να παρεμβαίνουν στις δικές μας αποφάσεις και προτιμήσεις.
Αυτή η αλήθεια, που είναι πραγματικότητα για κάθε ζωντανό άνθρωπο πάνω στη γη διαχρονικά, αποτελεί και τον κυριότερο λόγο για τον οποίο πολλές φορές χάνουμε αντί να κερδίζουμε, μειώνεται η δύναμή μας αντί να αυξάνεται. Και αυτό είναι επιζήμιο σήμερα, αλλά, εάν δεν αντιληφθούμε το “παράθυρο” από το οποίο περνάνε οι γνώμες των άλλων στην προσωπική μας καθημερινότητα, κινδυνεύουμε να χάσουμε το παρόν, αλλά, πολλές φορές και το μέλλον. Διότι το μέλλον δεν είναι ανεξάρτητο από το παρόν, αφού οι σημερινές μας αποφάσεις, μικρές ή μεγάλες, είναι πιθανόν να φέρουν κέρδη ή ζημίες και στο μέλλον, άμεσο ή απώτερο.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός εξήγησε ότι πρέπει να παρακολουθούμε την ατομική μας καθημερινότητα και να βελτιώνουμε, τόσο τον τρόπο επικοινωνίας με τον βασικό πάροχο που είναι ο δημιουργός, όσο και τις δικές μας πρακτικές αποφάσεις για την διαχείριση των ήδη υφιστάμενων δυνάμεων στον καθένα μας. Διότι, η ζωή μας πάνω στην γη δεν θα είναι δια παντός, αλλά θα έρθει η στιγμή που όπως τόσοι άλλοι πριν από μας, έτσι και εμείς θα εγκαταλείψουμε τον σημερινό κόσμο, προσμένοντας κάτι καινούριο ή τουλάχιστον την απαλλαγή μας από τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα του κόσμου.
Η διαχείριση των προσωπικών μας αποφάσεων και επιλογών δεν μπορεί να ανήκει σε άλλους, διότι αυτό σημαίνει ότι δεν διαθέτουμε την δύναμη και την γνώση να σταθούμε στα πόδια μας. Και αυτό δεν είναι καλό για τον ώριμο άνθρωπο. Διότι τα νήπια και τα παιδιά δεν έχουν άποψη. Οι ώριμοι άνθρωποι ξέρουν καλά ότι κάθε εξάρτηση από άλλους ανθρώπους περιορίζει την ατομική τους ελευθερία. Και η συνεχιζόμενη εξάρτηση από ανθρώπους είναι βέβαιο ότι μπορεί να φέρει δυσάρεστες συνέπειες, διαφορετικές από εκείνες που εμείς θα θέλαμε.
Ο Χριστός μέσα στην διδασκαλία του έδωσε οδηγίες τόσο για την ασφαλέστερη σύνδεση με τον δημιουργό των στοιχείων της ενέργειας και της δύναμης, όσο και για την αποφυγή λανθασμένων χειρισμών που μπορεί να φέρνουν ζημία και όχι κέρδος στην ατομική μας ζωή. Προσωπική μας ευθύνη είναι να μάθουμε την διδασκαλία και να αρχίσουμε να την εφαρμόζουμε, όσο καθένας μπορεί καλύτερα στην προσωπική μας καθημερινότητα.