Η σύνδεση με τον πάροχο της ενέργειας και η διαχείριση της δύναμης που προκύπτει από την εφαρμογή της ενέργειας μέσα στο σώμα και τον εσωτερικό-ψυχικό-μας κόσμο είναι έργο που εξαρτάται από την δική μας θέληση και απόφαση. Κανείς δεν μας υποχρεώνει-εκτός από την προσωπική μας ανάγκη-να αναζητήσουμε πάροχο για ενέργεια και δύναμη, σε περίπτωση μη επάρκειας για την καθημερινή μας ανάγκη. Οι επιλογές είναι δικές μας και η μέριμνα για την προστασία των δυνάμεων που αποκτήσαμε ή έχουμε από το παρελθόν είναι προσωπική και ατομική υπόθεση, ανεξάρτητα από εξωτερικούς παράγοντες.
Η απόφαση για την “υπογραφή του πρωτοκόλλου σύνδεσης” είναι προσωπική και στιγμιαία. Η διάρκεια ισχύος της σύνδεσης είναι χωρίς χρονικό όριο από πλευράς παρόχου. Η διάρκειά της, ωστόσο, περιέχει και ένα προσωπικό και ατομικό στοιχείο: την τήρηση των όρων σύνδεσης. Παράβαση των όρων εκ μέρους του φυσικού προσώπου συνεπάγεται όχι διακοπή της σύνδεσης εκ μέρους του παρόχου, αλλά δυσλειτουργία της σύνδεσης με αποτέλεσμα η ενέργεια και η δύναμη να μην επαρκούν για τις ατομικές μας ανάγκες.
Και σε αυτή την περίπτωση όλοι καταλαβαίνουμε ότι δεν φταίει ο πάροχος, αλλά η κακή μας διαχείριση, τόσο στην πρακτική της μορφή, καλώδια και συνδέσεις εξωτερικές, δηλαδή οι παραδοσιακές συνήθειες, αλλά-κυρίως-η αδιαφορία και η λάθος διαχείριση της ενέργειας που θα οδηγήσουν σε ελάττωση ή και διακοπή της ροής της ενέργειας. Διότι, για να φτάσει η ενέργεια στον προσωπικό μας χώρο απαιτούνται φυσικοί διάδρομοι και συνδέσεις. Αλλά η χρήση είναι θέμα αποφάσεων που δεν σχετίζονται κατά κανόνα με τα καλώδια και τις συνδέσεις, δηλαδή τα εξωτερικά στοιχεία, αλλά είναι θέματα εσωτερικής διαχείρισης και μέριμνας, ώστε η παροχή να είναι απρόσκοπτη και η χρήση λογική, ώστε να παράγεται η δύναμη που εμείς θα χρησιμοποιήσουμε.
Ο Χριστός δεν υποτίμησε τον ρόλο των εξωτερικών παραγόντων, αλλά παρουσίασε και την ουσία της σύνδεσής μας με τον δημιουργό, ώστε διατηρώντας τις ικανές εξωτερικές μας παραμέτρους, να παίρνουμε ενέργεια και να αποκτούμε δύναμη ανάλογα με τις προσωπικές μας ανάγκες. Διότι, άλλες είναι οι ανάγκες σήμερα, άλλες ήταν χθες και άλλες θα είναι αύριο και στο μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο και αιώνιο. Για τον λόγο αυτό δεν αρκεί η κάλυψη των σημερινών μου μόνο αναγκών, αλλά παράλληλα πρέπει να προετοιμάζεται και το ανάλογο μέλλον, ώστε να έχουμε αποθέματα για κάθε ανάγκη που θα προκύψει στο μέλλον.
Διότι, ο δημιουργός δεν μεριμνά μόνο για το σήμερα, αλλά προμηθεύει και αποθηκεύει μέσα μας, στο σώμα και στον ψυχικό-εσωτερικό μας κόσμο και όλα εκείνα τα στοιχεία που εμείς δεν τα ξέρουμε, αλλά εκείνος γνωρίζει ότι θα είναι χρήσιμα για μας κάποια στιγμή. Η πρόνοια και η πρόβλεψη είναι το στοιχείο κάθε καλού δημιουργού, ώστε την ώρα της ανάγκης να μην τρέχουμε, αλλά να διαθέτουμε όλα τα αναγκαία και για την νέα πρόκληση που θα εμφανιστεί στην ατομική μας καθημερινότητα όταν εμείς δεν θα το περιμένουμε.