Η σύγχρονη δυνατότητα της γνώσης είναι ένα νέο ιστορικό δεδομένο για όλη την ανθρωπότητα. Ποτέ τόσο μεγάλοι αριθμητικά πληθυσμοί δεν είχαν την δυνατότητα να κατακτήσουν το πλάτος και το βάθος των γνώσεων που διαθέτουμε εμείς οι άνθρωποι του 21ου αιώνα. Σε κάθε τομέα που μας ενδιαφέρει μπορούμε να γνωρίσουμε από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα θέματα και να σχηματίσουμε την προσωπική μας γνώση και άποψη.
Κανείς πλέον δεν περιορίζεται από εξωγενείς παράγοντες για να πλησιάσει γνώσεις που τον ενδιαφέρουν. Ιδιαίτερα ο ηλεκτρονικός κόσμος του ιντερνετ που δεν περιορίζεται από εθνικά σύνορα και φυσικά εμπόδια είναι μια λεωφόρος που μπορεί να μας οδηγήσει σε όλο το μήκος και πλάτος του δικού μας ενδιαφέροντος, και κανείς δεν μπορεί να μας επιβάλει την δική του άποψη χωρίς την δική μας θέληση. Βλέπουμε και ακούμε ό,τι θέλουμε, μιλάμε με όποιον θέλουμε σε όλο τον κόσμο και μάλιστα με ελάχιστο κόστος, και αυτό που απομένει είναι η δική μας θέληση και το δικό μας ενδιαφέρον που θα μας ωθήσει προς το επιθυμητό αντικείμενο της γνώσης.
Για τον λόγο αυτό και ο σύγχρονος άνθρωπος του 21ου αιώνα είναι αναπολόγητος, διότι κανείς δεν του στερεί το δικαίωμα να αυξήσει τις γνώσεις του στο αντικείμενο που τον ενδιαφέρει. Άρα, αυτό που μας λείπει δεν είναι η δυνατότητα να γνωρίζουμε πράγματα, αλλά η έλλειψη ενδιαφέροντος. Και όταν κάποιος δεν έχει ενδιαφέρον, τότε τα πράγματα γίνονται στάσιμα και καταλήγουν να είναι νεκρά σε λίγο καιρό. Καθένας που θέλει κάτι στον τομέα της επίγνωσης και της γνωριμίας με την αλήθεια, είναι στο χέρι του να το κατακτήσει μέσα από τις δικές του επιλογές και προσπάθειες χωρίς τυμπανοκρουσίες και χειροκροτήματα.
Και εδώ βρίσκεται πολλές φορές το πρόβλημα. Μαθαίνουμε κάτι, όχι γιατί με αυτή την γνώση θα λυθούν τα δικά μου προβλήματα, αλλά για να αποδείξω στους άλλους τις γνώσεις μου, προκειμένου να μεγαλώσει η εκτίμησή τους για μένα. Ωστόσο, αυτό υποκρύπτει τον κίνδυνο του φαρισαϊσμού, διότι εισπράττουμε τον έπαινο των ανθρώπων και όχι του δημιουργού που μας χορηγεί την δύναμη να μαθαίνουμε και να μεταμορφωνόμαστε προς το καλύτερο καθημερινά.
Ο Χριστός έθεσε τον θεμέλιο λίθο της ανάστασης στην βάση της ατομικής πίστης και της ατομικής επίγνωσης του ίδιου του δημιουργού. Τα εξωτερικά βοηθήματα και οι άνθρωποι που τα προσφέρουν παίρνουν τον δικό τους έπαινο από τον δημιουργό. Ο ενδιαφερόμενος για την προοπτική της αιωνιότητας δεν αυτοσαρκάζεται και δεν αυτο-δικαιώνεται, αλλά εκζητεί τον δημιουργό του στην δική του παρουσία, όχι για να προβάλλει στους άλλους τα κατορθώματά του, αλλά για να κατακτήσει ο ίδιος τον σκοπό για τον οποίο έχει κληθεί και αγωνίζεται.