Η δύναμη που χρειαζόμαστε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας είναι το σπουδαιότερο στοιχείο που καθορίζει την ατομική μας επιτυχία. Εάν υπάρχει δύναμη, δύναμη διάκρισης καλού-κακού και συμφέροντος-ζημίας, τότε η προσπάθειά μας να πετύχουμε κάτι έχει περισσότερες πιθανότητες να ολοκληρωθεί με επιτυχία. Εάν έχουμε έλλειψη δύναμης, σωματικής και ψυχικής, τότε η αποτυχία είναι δεδομένη.
Εκείνο, λοιπόν, που απομένει σε μας είναι να παρακολουθούμε την ατομική μας φαρέτρα τί όπλα διαθέτει και πόση αντοχή έχουμε, ώστε να μην υπερβάλλουμε, αλλά και να μην υποχωρούμε όταν μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλό για την ζωή μας. Και εδώ ο ψυχικός μας κόσμος, ο κόσμος που λειτουργεί και κατευθύνει το σώμα μας σε πράξεις ή απραξία παίζει καθοριστικό ρόλο. Η δύναμη ψυχής δεν περιορίζεται μόνο στην φαινομενική δύναμη, δηλαδή, σε αυτή που όλοι μπορούν να διαπιστώσουν εξωτερικά, αλλά εργάζεται αυτή η δύναμη μέσα στον εσωτερικό μας κόσμο, σταθμίζει σιωπηρά τα πράγματα, επιλέγει το καλύτερο για την στιγμή εκείνη, χωρίς, ωστόσο, να παραβλέπει και την προέκταση των συνεπειών της στιγμής στο ατομικό μας μέλλον, εγγύς, απώτερο, απώτατο και αιώνιο.
Και εδώ βρίσκεται ένα μεγάλο μυστικό της διδασκαλίας του Χριστού. Όλοι φαινομενικά μπορεί να κάνουμε τα ίδια πράγματα, όμως ποτέ δεν είναι copy-paste. Διότι το ίδιο πράγμα, εάν γίνει πράξη σε άλλη στιγμή και με άλλο τρόπο, μπορεί-και συνήθως έτσι γίνεται-να έχει διαφορετικά αποτελέσματα για κάθε άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό κανείς δεν συμπίπτει με τον άλλο ούτε στον τρόπο, ούτε στον χρόνο που κάνει το ίδιο πράγμα με ένα τρίτο άτομο. Καθένας είναι μια ξεχωριστή περίπτωση και ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας αυτή η αρχή της ατομικότητας δεν έχει ξεπεραστεί μέχρι σήμερα.
Καθένας επιλέγει, όχι μόνο το τί θα κάνει, αλλά-κυρίως-το πότε θα το κάνει, και με ποιον τρόπο, και για ποιο σκοπό. Όλα είναι δυνατά στον κάθε άνθρωπο, αλλά καθένας επιλέγει το τί και το πώς και το πότε. Και εδώ κρύβονται τα μυστικά της πίστης στον δημιουργό. Ο άνθρωπος, και ατομικά ο καθένας μας δεν είναι ξεκομμένος από το σύνολο των ανθρώπων και του σύμπαντος. Αλλά αποτελεί τμήμα αυτού που ονομάζουμε κόσμος, και αυτό είναι θαυμάσιο και μυστηριώδες, καθώς δεν χωράει στο δικό μας νου, πώς είναι δυνατόν όλα να συμπορεύονται, ενώ φαινομενικά είναι συγκρουόμενα και αντίθετα.
Αυτή όμως η αντίληψη είναι μικρόψυχη και δεν περιλαμβάνει το μεγάλο μυστικό της αγάπης, που όλα τα βλέπει με θετικό τρόπο, ακόμη και όταν όλοι συμφωνούν για το αντίθετο. Καθένας είναι ένας εν δυνάμει άρχοντας. Και όσο πιό γρήγορα, δυναμικά και αποφασιστικά το συνειδητοποιήσει, τόσο μεγαλύτερη επιτυχία θα έχει στην ατομική του πορεία. Διότι, κανείς δεν είναι μόνος, αλλά συμπορεύεται με το σύνολο για το καλό όλων και, φυσικά, το ατομικό του καλό, γιατί αυτό είναι το θέλημα και το σχέδιο του δημιουργού. Κανείς να μην λείψει από την σύναξη γιατί δεν πίστευε και δεν προετοιμάστηκε κατάλληλα τον καιρό της εδώ ζωής του, καλλιεργώντας την πίστη στον δημιουργό, αυτό το εφόδιο που εξασφαλίζει στον ενδιαφερόμενο αποθέματα ενέργειας και δύναμης.