Τα όργανα του σώματος χρειάζονται ενέργεια και δύναμη για να ανταποκριθούν κάθε στιμή στις ατομικές μας απαιτήσεις. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον εσωτερικό μας κόσμο, δηλαδή τον κόσμο των σκέψεων και των συναισθημάτων που λειτουργεί μέσα στα όργανα του σώματος με αόρατο τρόπο, αλλά είναι απόλυτα βέβαιο ότι λειτουργεί και κατευθύνει τα όργανα του σώματος να εκτελέσουν κάθε ενέργεια και με κάθε τρόπο που εμείς επιλέγουμε.
Είναι, λοιπόν, βέβαιο, ότι όπως τα όργανα του σώματος έχουν ανάγκη από υλικά που παράγουν την αναγκαία για την επιβίωσή μας ενέργεια, έτσι και τα όργανα του εσωτερικού μας κόσμου έχουν τις ίδιες ανάγκες σε υλικά, από τα οποία θα παραχθεί η αναγκαία για κάθε περίσταση ενέργεια και ατομική ψυχική δύναμη, ώστε να πετυχαίνουμε τους στόχους που έχουμε θέσει, συλλειτουργώντας τα μέλη του σώματος με την λειτουργία των μελών του εσωτερικού μας κόσμου.
Και αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο, διότι κανένα μέλος του σώματος δεν κινείται ανεξάρτητα και μεμονωμένα, αλλά όλα συμβάλλουν στην κίνηση που θα κάνει ένα μέλος, άσχετα εάν εμείς δεν το κατανοούμε μέσα στην απλή καθημερινή μας πρακτική ζωή. Είναι, ωστόσο, βέβαιο ότι όλοι το καταλαβαίνουμε αυτό, εάν αποφασίσουμε να ενεργοποιήσουμε ένα μέλος και να απενεργοποιήσουμε ένα άλλο μέλος. Και τούτο συμβαίνει διότι ο κεντρικός μας εγκέφαλος είναι αυτός που αποφασίζει, σε συνεργασία με όλα τα υπόλοιπα όργανα και μέλη του σώματος, την κίνηση που θα κάνει ένα μέλος.
Άρα, όλα τα μέλη συμμετέχουν στην κίνηση και στην λειτουργία του κάθε μέλους, διότι όλα αναφέρονται στο ένα, που είναι βέβαια το σύνολο του σωματικού μας οργανισμού. Όπως, λοιπόν, το σώμα έχει τους δικούς του απαράβατους κανόνες με τους οποίους λειτουργεί μέσα στην καθημερινή ζωή και το κατανοούμε όλοι, έτσι, με ένα αντίστοιχο τρόπο λειτουργεί και ο εσωτερικός μας κόσμος και τα δικά του όργανα, προκειμένου να είναι ενεργός και να συμμετέχει στην λειτουργία όλων των οργάνων, τα οποία θέτουν σε θέληση και τρόπο εκτέλεσης κάθε ατομικό μας έργο.
Βέβαια, όλες οι λειτουργίες του εσωτερικού μας κόσμου δεν είναι ορατές και δεν γίνονται αντιληπτές από μηχανήματα. Για τον λόγο αυτό είναι αναγκαία η λειτουργία του εφοδίου της πίστης που διαθέτει κάθε ανθρώπινος οργανισμός, ώστε να επιβιώνει στην δική του καθημερινότητα. Και αυτό δεν είναι θέμα αντικειμένου της πίστης – Χριστός, θεός Παναγία, άγιοι ή σύγχρονα πρόσωπα και θέματα – αλλά είναι θέμα λειτουργικής επάρκειας και λειτουργικής αποτελεσματικότητας, προκειμένου η πίστη να έχει αποτελέσματα στην πρακτική μας ζωή.
Η πίστη, εξήγησε ο Χριστός, είναι το όργανο που διαθέτουμε όλοι μέσα στον εσωτερικό μας άνθρωπο, και, καλλιεργώντας αυτό το όργανο, θα έχουμε πλήρη αποτελέσματα, εάν βεβαίως επιμένουμε έως το τέλος στην εφαρμογή των οδηγιών που μας εξήγησε ο ίδιος, και εφάρμοσαν οι πρώτοι μαθητές του, αλλά και όλοι όσοι ακολούθησαν το δικό τους παράδειγμα, αφήνοντας σε μάς ουσιαστικό υπόδειγμα πρακτικής ζωής.