Η προσωπική ανάγκη για περισσότερη δύναμη στην δική μας καθημερινή ζωή μάς οδηγεί στα καταστήματα για τα είδη πρώτης ανάγκης επιβίωσης. Και αυτό ισχύει για όλους του ανθρώπους επί γης διαχρονικά. Η ίδια προσωπική ανάγκη μας οδηγεί και σε άλλες δραστηριότητες, όπως οι πράξεις αναψυχής, διακοπές, παρέες, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, κλπ, οι οποίες δεν έχουν άμεση σχέση με την λειτουργία του σώματος, αλλά με τον εσωτερικό μας άνθρωπο, τον άνθρωπο των σκέψεων και των συναισθημάτων, ο οποίος είναι και ο τελικός εντολέας για την κίνηση όλων των μελών και την παραγωγή κάθε καλού ή κακού έργου από μας τους ίδιους.
Το σώμα, δηλαδή, δεν κάνει καμία κίνηση χωρίς τις εντολές του νου μας, ο οποίος, πριν από κάθε εντολή πράξης σταθμίζει όλες τις παραμέτρους, από τα απλούστερα έως τα πιο σύνθετα καθημερινά μας ζητήματα. Διότι, ακόμη και για τα απλούστερα απαιτείται η εντολή του νου, προκειμένου όλα τα μέλη, ακόμη και τα μη ορατά, να αναλάβουν τις απαραίτητες δικές τους ευθύνες, ώστε η πράξη που θα εκδηλωθεί να εκφράζει το σύνολο των σωματικών μας ικανοτήτων. Με λίγα λόγια, ο άνθρωπος δεν λειτουργεί μηχανικά και ανεγκέφαλα, αλλά πίσω από κάθε εξωτερική ενέργεια και πράξη, υπάρχει ο συντονισμός όλων των στοιχείων, ορατών και μη, τα οποία συμβάλλουν στην άρτια πρακτική εμφάνιση των κινήσεων που φαίνονται εξωτερικά.
Και εδώ παίζει καθοριστικό ρόλο ο εσωτερικός μας κόσμος, η πληρότητα και η αρτιότητα των υλικών που διαθέτει, ώστε οι πράξεις να συμβαδίζουν με όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων που λαμβάνουν χώρα μέσα στις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Διότι, από τις σκέψεις και τα συναισθήματα – το νου και την καρδιά όπως έλεγαν παλαιότερα – θα προκύψουν όλα τα επόμενα που θα εμφανιστούν ως πράξεις ενός ατόμου σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ζωής του.
Μάλιστα, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε, ότι πάντα οι σκέψεις και οι εκτιμήσεις των συναισθημάτων προηγούνται των πράξεων, διότι αυτά θα καθορίσουν τόσο το αντικείμενο, όσο και τον χρόνο και τον τρόπο που θα υλοποιηθεί η σκέψη και η απόφασή μας για οποιαδήποτε δραστηριότητα θα εμφανιστεί στον εξωτερικό χώρο. Και επειδή η πράξη δεν μπορεί εύκολα να διορθωθεί, ο Χριστός έστρεψε την προσοχή μας στις διαδικασίες του εσωτερικού μας κόσμου, δηλαδή σε όσα συντελούνται μέσα μας πριν από κάποια δραστηριότητα.
Διότι καλύτερα να προλαμβάνεις από το να διορθώνεις τα κακώς έχοντα εκ των πράξεων. Ο εσωτερικός μας άνθρωπος, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας καθορίζουν τις πράξεις μας. Οι διορθώσεις, για να έχουν αποτέλεσμα, δεν πρέπει να γίνονται επί των πράξεων εκ των υστέρων, αλλά να προηγούνται, και να γίνονται κατά τον χρόνο της προ των πράξεων περιόδου, εφόσον, φυσικά θέλουμε να έχουμε μια πετυχημένη καθημερινότητα.