Το σώμα έχει ανάγκη από τροφές για να διατηρεί τις δυνάμεις του που προέρχονται από τις λειτουργίες που γίνονται μέσα μας μετά την κατανάλωση των τροφών και του αέρα. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι απόλυτα εξαρτημένος από την παροχή των στοιχείων που έχει ανάγκη, τα οποία όμως απλά καταναλώνονται και αξιοποιούνται μέσα μας για την παραγωγή της ενέργειας και της δύναμης που έχουμε ανάγκη. Και αυτό δηλώνει με απόλυτη βεβαιότητα ότι χωρίς εξωτερική συνδρομή κανείς δεν διατηρείται στην ζωή, όσο και αν θελήσουμε να το αγνοήσουμε.
Παρόμοια είναι η διαδικασία και για την τροφοδοσία του εσωτερικού μας κόσμου, διότι και αυτός τρέφεται με τα ακούσματα και τις εικόνες, και γενικά τις ατομικές μας εμπειρίες που προέρχονται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως για παράδειγμα η τηλεόραση, οι παραστάσεις, η μουσική και χιλιάδες άλλα δεδομένα, τα οποία προέρχονται από τον εξωτερικό κόσμο και δεν είναι δικό μας δημιούργημα. Με λίγα λόγια, καθένας είναι απόλυτα εξαρτημένος από εξωτερικούς “προμηθευτές” και “παρόχους”, οι οποίοι και εφοδιάζουν με την δική μας θέληση, συμφωνία και επιλογή ολόκληρο το σώμα, δηλαδή τα φυσικά μέλη, αλλά και τις ψυχικές μας λειτουργίες.
Αυτό μας κάνει ευάλωτους στις εξωτερικές επιδράσεις, και καθένας είναι υπεύθυνος για την επιλογή και διαχείριση αυτών των εξωτερικών στοιχείων, τα οποία όμως κάποια στιγμή γίνονται η προσωπική μου τροφή, τόσο για το σώμα όσο και για τον εσωτερικό μας κόσμο. Άρα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι ο άνθρωπος, εσύ και εγώ, είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι από άλλους παράγοντες για όλη την διάρκεια της ζωής μας. Και για μεν τα απλά πράγματα της καθημερινότητας δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε κάτι, γιατί όλοι κάνουμε τις ίδιες κινήσεις, προκειμένου να παραμένουμε στην ζωή.
Και αυτό δηλώνει ότι ο άνθρωπος είναι σώμα και ψυχή, αλλά η τροφοδοσία με υλικά που θα παράγουν δύναμη δεν είναι αυτόματη. Μάλιστα, χωρίς την δική μας σύμπραξη κανείς δεν πρόκειται να μας επιβάλλει κάτι που αφορά την ατομική μας ζωή. Και είναι προφανές ότι ο εσωτερικός μας άνθρωπος, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες, ωστόσο, η επιλογή και η τελική πράξη παραμένει μια προσωπική ευθύνη και ατομική υπόθεση, χωρίς να μπορεί κάποιος άλλος να μας αντικαταστήσει, πχ τρώγοντας αντί για μας.
Και ο Χριστός εξήγησε ότι καθένας κάνει τις ατομικές του επιλογές για τον πάροχο που θα του φέρει την ενέργεια και την δύναμη στην ατομική του ζωή, όπως καθένας βάζει στο δικό του αυτοκίνητο το καύσιμο που του είναι απαραίτητο. Διότι, η ζωή μέσα στην κοινωνία δεν σημαίνει και διάχυση ευθυνών, αλλά σημαίνει προσοχή και διάκριση, ώστε να κάνουμε τα καλά και ωφέλιμα για μας, χωρίς ποτέ να αποκοπούμε από το περιβάλλον, φυσικό και κοινωνικό, διότι αυτό θα σημαίνει παραλογισμό και λάθος κατεύθυνση, η οποία θα μας οδηγήσει σε αδιέξοδα στο μέλλον.