Όλοι γνωρίζουμε ότι στο ξεκίνημα, δηλαδή για να αρχίσουμε ένα ταξίδι είτε με το αυτοκίνητο, είτε με το αεροπλάνο, πρέπει πρώτα να υπερνικήσουμε την αδράνεια, την φυσική αυτή δύναμη που μας κρατά δέσμιους στο παρόν και δυσκολεύει την μετακίνησή μας. Αυτό είναι μια φυσική κατάσταση και, όποιος την αρνείται δεν ζει στην πραγματικότητα αλλά ονειροβατεί. Και είναι γνωστό ότι η κατανάλωση ενέργειας είναι κατά πολύ περισσότερη, από εκείνη που απαιτείται στη συνέχεια.
Αρκεί κάποιος να παρατηρήσει τα σύγχρονα όργανα ενός αυτοκινήτου, προκειμένου να κατανοήσει αυτή την αλήθεια, ότι, δηλαδή, απαιτείται ισχυρότερη δύναμη στο ξεκίνημα, ενώ στη συνέχεια του ταξιδιού η ανάγκη της ενέργειας μειώνεται στα φυσιολογικά επίπεδα. Και ενώ αυτό είναι ευρέως γνωστό, όταν ερχόμαστε στα θέματα του εσωτερικού μας κόσμου, εκεί δεν κατανοούμε αυτή την αρχή, δηλαδή την αρχή της αδράνειας.
Διότι, εκεί που βρισκόμαστε είναι κάποιο σημείο, ωστόσο, εμείς θέλουμε να προχωρήσουμε. Θέλουμε να κάνουμε μια κίνηση, ένα βήμα, προς την κατεύθυνση που έχουμε αποφασίσει. Όμως, οι δυνάμεις της αδράνειας, της στατικής παράδοσης, είναι ισχυρές και απαιτείται έξτρα δύναμη για να γίνει το πρώτο βήμα, όπως συμβαίνει και με την κίνηση του αυτοκινήτου μας.
Για τον λόγο αυτό και ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι, αν θέλει κάποιος να ακολουθήσει την δική του πορεία προς την αιωνιότητα, θα πρέπει να κάνει τα πρώτα βήματα, τα δύσκολα βήματα, στηριγμένος αποκλειστικά στην διδασκαλία του Χριστού και όχι κάποιων άλλων.
Διότι μόνον η δική του διδασκαλία μπορεί να εφοδιάσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο με εσωτερική δύναμη και ενέργεια, η οποία θα είναι ικανή να δώσει τον πρώτο βηματισμό, την πρώτη εκκίνηση, την αναίρεση της αδράνειας.
Η απελευθέρωση που φέρνει η επίγνωση της αλήθειας, είναι το πρώτο βήμα για την απαλλαγή από τα δεσμά του παρελθόντος και η προκαταβολή για την πορεία του μέλλοντος.