Η λαϊκή παροιμία λέει ότι η αρχή είναι το μισό από το παν, δηλαδή η αρχή και η κατεύθυνση που θα πάρω σηματοδοτεί και την εξέλιξη στο σύνολό της. Βέβαια, αυτό είναι σχηματικό, διότι όλοι ξέρουμε ότι ένα ταξίδι έχει και διάρκεια και απρόοπτα, άρα, θα πρέπει να έχουμε αποθέματα για κάθε ενδεχόμενο. Διότι το μέλλον είναι αόρατο και κανείς δεν γνωρίζει με απόλυτη ασφάλεια το τι ακριβώς μπορεί να συμβεί.
Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι δεν φροντίζουμε μόνο για το σήμερα, αλλά προνοούμε και για το αύριο, και για το μέλλον γενικότερα. Από τα πιό σημαντικά μέχρι τα πιό ασήμαντα φροντίζουμε για το αύριο και όχι μόνον. Διότι, ξέρουμε όλοι ότι όλα μπορεί να συμβούν, άρα είναι χρήσιμο να διαθέτουμε αποθέματα, ακόμη και αν αυτά αποβούν αχρείαστα.
Μέσα μας δηλαδή υπάρχει και λειτουργεί ένα όργανο, ένα εφόδιο, που μας επιτρέπει να υπολογίζουμε όλα τα πράγματα για τις ανάγκες μας, και αυτό είναι ένα στοιχείο που τέθηκε μέσα μας από τον δημιουργό, προκειμένου να επιβιώνουμε σε όλες τις συνθήκες της ζωής, ώστε η ζωή να συνεχίζεται απρόσκοπτα από την μια γενεά στην επόμενη.
Και, φυσικά, αυτό ήταν ανέκαθεν γνωστό και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το θέμα, διότι ο άνθρωπος δεν ικανοποιείται μόνον με το ορατό μέλλον, αλλά πασχίζει να ανακαλύψει και το μη ορατό ακόμη μέλλον, δηλαδή όλα όσα πρόκειται να συμβούν στο μέλλον.
Και φυσικά, η εξερεύνηση των μη ορατών πραγμάτων απαιτεί βαθύτερη γνώση της αλήθειας, ώστε η προβολή της στο μη εμπειρικό κενό να είναι περισσότερο ασφαλής. Αυτό δηλώνει ότι από την μια είναι αναγκαίο να αξιοποιούμε την αλήθεια των ορατών δεδομένων, από την άλλη να διαθέτουμε την εμπειρία της διαχείρισης άγνωστων πραγμάτων σε τόπο και χρόνο που δεν υπάρχει ακόμη.
Και φυσικά αυτό σημαίνει ότι η καλλιέργεια του εφοδίου της πίστης που διαθέτουμε, έχει τεθεί ήδη σε ενσυναίσθητη λογική λειτουργία στον παρόντα χρόνο και τόπο, προκειμένου να διαθέτουμε την πείρα και κατά την διαχείριση της αλήθειας και στον μη ορατό κόσμο.
Η καλλιέργεια της προσωπικής μας πίστης είναι η απαραίτητη προετοιμασία για την αντιμετώπιση των επερχομένων αισθητών και μη αισθητών εμπειριών του μέλλοντος, σύμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού.