Η αναλογία μεταξύ της θέσης που βρίσκεται κάποιος και του στόχου για τον οποίο κινείται είναι συνάρτηση των ατομικών και προσωπικών του δεδομένων. Τίποτα δεν είναι απόλυτο – εκτός από τον θάνατο, και τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί εκτός από την γνώση των γνωστών ήδη παραδειγμάτων.
Αυτό σημαίνει ότι καθένας, εκτός από την γνώση της παράδοσής του, πρέπει να είναι προετοιμασμένος για νέες προκλήσεις, της δικής του περίπτωσης, χωρίς κανείς να μπορεί να πει με βεβαιότητα, ότι εκείνο που λειτούργησε θετικά ή αρνητικά στο παρελθόν, θα επαναληφθεί με την ίδια επιτυχία. Επομένως, κάθε άτομο είναι μια ξεχωριστή περίπτωση θέσης, κίνησης και στόχου, και αυτό υποδεικνύει ως μόνη βιώσιμη παράμετρο την επαφή μας με τον δημιουργό και τα δικά του σχέδια για το άτομό μας.
Με λίγα λόγια, καθένας καλείται προσωπικά να ανακαλύψει και να αποδεχθεί την αλήθεια των πραγμάτων, τόσο για την καθημερινότητα όσο και για την προοπτική της αιωνιότητας, και να διατηρεί ανοικτή επαφή με το πνεύμα του δημιουργού, ώστε να είναι ευαίσθητος στην αντιμετώπιση των καθημερινών νέων προκλήσεων.
Λάθος εκτίμηση των παραμέτρων αυτών, δηλαδή της ορθής κατανόησης της αλήθειας των πραγμάτων και της επαφής με το πνεύμα του δημιουργού, δημιουργεί κενά, τα οποία θα επιφέρουν όχι ευχάριστες εμπειρίες στο μέλλον.
Αυτό ήταν και το κέντρο της διδασκαλίας του Χριστού. Από την μια να επισημάνει την ανάγκη της αναζήτησης της αλήθειας των πραγμάτων, και από την άλλη να φέρει το άτομο στην προσπάθεια απαγκίστρωσης από τα δεσμά της ύλης, προκειμένου να είναι ελεύθερος και να κάνει τις ορθές επιλογές στην καθημερινότητα και όχι μόνον.
Διότι στόχος του Χριστού δεν ήταν η επανάληψη των τυπικών εθίμων της οικογενειακής του παράδοσης, αλλά η υπόδειξη του δρόμου που οδηγεί στην προοπτική της αιωνιότητας, μέσω της επαφής και της γνώσης του δημιουργού.
Ο κλειστός δρόμος που οδηγεί στις πηγές και στο δένδρο της ζωής έχει ανοίξει από τον ίδιο, και το μόνο που απομένει είναι η προσωπική επιλογή μας να διαβούμε το κατώφλι και να ξεκινήσουμε την πορεία προς τον δημιουργό της ύλης και της σοφίας, χωρίς την οποία δεν υπάρχει πρόσβαση στα σχέδια του δημιουργού για το μέλλον.