Πόλεμος και Ειρήνη δεν είναι τα μοναδικά θέματα για την υπόθεση της Ουκρανίας ή του Τολστόι που έγραψε το μυθιστόρημά του τον 19ο αιώνα, αλλά είναι και μια γενικότερη πραγματικότητα στην καθημερινή μας πρακτική ζωή, ακριβώς γιατί αυτό το ζήτημα – πόλεμος ή ειρήνη – είναι πρωτίστως προσωπικό θέμα, το οποίο μέσα από τις σκέψεις και πράξεις μας συνυφαίνεται, τόσο με το σώμα μας (εκκρίσεις ορμονών, τέντωμα νεύρων, κλπ) και στον εσωτερικό μας κόσμο (συναισθήματα, απογοήτευση, κλπ), όσο και στο κοινωνικό μας περιβάλλον, εγγύς και διευρυμένο, με αποτέλεσμα ο πόλεμος να επηρεάζει τον ίδιο μου τον εαυτό, αλλά και τους γύρω που τυχαίνει να συμπορεύονται μαζί μου στην καθημερινότητα.
Και για μεν το κοινωνικό μου περιβάλλον, η επίδραση του δικού μου πολέμου μπορεί να έχει ελάχιστο και αμελητέο αποτύπωμα, ωστόσο, η κυριότερη επίδραση βρίσκεται στον ίδιο μου τον εαυτό και αυτό είναι κρίσιμο θέμα. Διότι, ο πόλεμος που ενεργείται στο εσωτερικό και στα μέλη του δικού μου σώματος, έχει άμεσες συνέπειες πρώτα στην ατομική και προσωπική μου ζωή, αφού καταστρέφει ή οικοδομεί τις συνισταμένες των προσωπικών μου επιλογών και πράξεων.
Και αφού αυτή η αλήθεια μπορεί να οριοθετήσει τον κανόνα της δικής μου προσωπικής επιλογής, είναι φυσικό να προτιμά κάποιος την ειρήνη, τόσο προς όφελος του ιδίου, όσο και του κοινωνικού του περιβάλλοντος. Το αντίθετο, δηλαδή η επιλογή του πολέμου, είναι βέβαιο ότι θα φέρει κυρίως ζημία προσωπική ή ακόμη και κοινωνική, ανάλογα με το ποσοστό της επίδρασης στους γύρω μου. Και επειδή εκείνο το οποίο μπορώ να ελέγξω είναι κυρίως και πρωτίστως το όφελος ή η ζημία που μπορεί να προκληθεί στον ίδιο μου τον εαυτό, είναι προφανές ότι εκεί, δηλαδή στην ατομική μου ευθύνη διαχείρισης των επιλογών – πόλεμος ή ειρήνη – πρέπει να στραφεί και ο στόχος, τόσο για την κατανόηση της λανθασμένης επιλογής των σκέψεων που με οδηγούν στην αρνητική επιλογή του πολέμου, όσο και στον τρόπο που θα εκφραστεί αυτή η τελική μου επιλογή στο κοινωνικό μου περιβάλλον.
Διότι, μπορεί η κοινή γνώμη να διαμορφώνεται από διάφορους παράγοντες, ωστόσο, η δική μου γνώμη και γνώση επηρεάζεται αποκλειστικά από τις δικές επιλογές επίγνωσης της αλήθειας των πραγμάτων, άρα είναι δική μου ευθύνη να παραλαμβάνω ειδήσεις και πληροφορίες που θα με οδηγήσουν σε σκέψεις πολέμου ή αν θα προτιμήσω σκέψεις ειρήνης, από τις οποίες θα προέλθει το καλό για μένα και για τους γύρω μου.
Η ευθύνη για πόλεμο ή ειρήνη ξεκινά από τις προσωπικές αποφάσεις ενός ατόμου και οι συνέπειες επεκτείνονται σε άγνωστη διάσταση στο παρόν και στο μέλλον.