Επειδή οι πόλεμοι δεν πέφτουν από τον ουρανό αλλά τους αποφασίζουμε εμείς οι άνθρωποι, είναι χρήσιμο να καταλάβουμε τί είναι αυτό που μας οδηγεί, και δια ποίας οδού φτάνουμε στην κόλαση του πολέμου και όχι στην πολύτιμη ειρήνη.
Διότι, μπορεί στις δυσκολίες μας να αναζητούμε σωτηρία από τον θεό, αλλά είναι προφανές ότι αυτό είναι μια αναγκαία και πολύτιμη “πυροσβεστική υπηρεσία”, στην οποία καλό είναι να καταφεύγουμε μόνο εάν έχουμε εξαντλήσει τις προσωπικές μας προβλέψεις για ένα γνώριμο σε όλους κακό, όπως είναι μια πυρκαγιά, από την οποία θα προκύψουν ζημίες και καταστροφές. Με λίγα λόγια, η αναζήτηση μιας υποστηρικτικής εφαρμογής δεν είναι κακό, αλλά καλύτερο και πιό ωφέλιμο είναι να προβλέπεται και να αποφεύγεται η πορεία που μπορεί να οδηγήσει στον δρόμο μιας σύγκρουσης με ζημίες εκατέρωθεν.
Γι αυτό και ο Χριστός δεν καταδίκασε τους πολέμους, γιατί αυτό δεν ήταν αναγκαίο, αφού όλοι ξέρουμε τις συνέπειες από ένα πόλεμο. Εκείνο το οποίο έκανε ήταν να μας αποκαλύψει μια ενδιάμεση κατάσταση, τον αναγκαίο και παρόντα στη ζωή μας “διαμερισμό”, διότι εκεί δοκιμάζονται όλες οι σκέψεις και οι διεργασίες, οι οποίες όταν δεν έχουν στόχο την ειρηνική συνύπαρξη, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στην αντιπαλότητα, στην σύγκρουση και τελικά στην εχθρότητα και στον πόλεμο.
Διότι κανείς δεν ξεκινά ένα πρωί ένα πόλεμο με κάποιον άλλον – άνθρωπο, συμφέρον, κατάσταση κλπ – εάν δεν έχουν προηγηθεί η καλλιέργεια στον εσωτερικό μας κόσμο, στον κόσμο των σκέψεων και των συναισθημάτων μας, από τα οποία θα οδηγηθούμε στις επιλογές και στις αποφάσεις για μια πολεμική σύγκρουση με τους αντιπάλους ή τους εχθρούς μας.
Δεν χρειάστηκε, δηλαδή, ο Χριστός να μας περιγράψει τα τραγικά συμβάντα και τις τρομακτικές συνέπειες μιας σύγκρουσης μεταξύ ανθρώπων, γιατί αυτά ήταν γνωστά σε όλους μας. Εκείνο το οποίο μας αποκάλυψε ήταν η εσωτερική διεργασία που λαμβάνει χώρα στις σκέψεις και στα συναισθήματά μας, δηλαδή την πορεία που θα μας οδηγήσει στην συγκρουσιακή κατάσταση και στον πόλεμο. Διότι, εύκολα πηγαίνουμε στις συγκρούσεις και στους πολέμους, αλλά δύσκολα ξεμπερδεύουμε από τις συνέπειες. Διότι δεν υπάρχει πόλεμος που να μην έχει τραγικές συνέπειες και για τις δυο πλευρές των αντιμαχομένων.
Ο Χριστός επέστησε την ατομική προσοχή στα γεγονότα που προηγούνται μιας σύγκρουσης, προκειμένου να προετοιμαστούμε με επίγνωση των συνεπειών που θα προκύψουν, είτε ως νικητές είτε ως δούλοι των νικητών.