Το βάρος και το βάθος με το οποίο αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα, αποδεικνύει τον χαρακτήρα και τα προσωπικά μας ενδιαφέροντα.
Η επιδερμική ενατένιση των γεγονότων, είναι προάγγελος ναυαγίου, διότι όλα τα πράγματα και ιδιαίτερα τα γεγονότα της ζωής, έχουν βάθος και απαιτείται σοβαρότητα και προσωπική ευθύνη στην κατανόηση και αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Και επειδή εμείς ως Έλληνες έχουμε την υπεροψία της κληρονομιάς των Αρχαίων Ελλήνων, είναι προφανές ότι αυτή η νοοτροπία μας οδηγεί σε παγίδες και αδιέξοδα. Διότι η μη εξέταση σε βάθος των γεγονότων της ζωής, είτε των προσωπικών είτε εκείνων που πηγάζουν από τα καθήκοντα που μας έχουν ανατεθεί, συνεπάγεται και επιπόλαιες αποφάσεις, οι οποίες φυσικά δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, ενώ αντίθετα περιπλέκουν την εικόνα και δυσκολεύουν την ζωή μας.
Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χριστός, ως διδάσκαλος, έχει τονίσει σε όλους τους τόνους ότι ο σοβαρός άνθρωπος είναι εκείνος που προσέχει (βλέπετε), φυλάγεται από τις παγίδες και τις υπερβολές (φυλάττεστε), και αναζητεί πάντοτε την αλήθεια των πραγμάτων μέσα στην καθημερινότητά του, αλλά και μέσα στους βαθύτερους προβληματισμούς για την ζωή και την αθανασία.
Διότι είναι προφανές ότι αν στην καθημερινότητα, στα ζητήματα δηλαδή που έχουν μικρή χρονική διάρκεια, δεν πετυχαίνουμε αλλά αποτυγχάνουμε, τότε στα βαθύτερα ζητήματα της ζωής και της αθανασίας είμαστε πολύ μακριά νυχτωμένοι και φανταζόμαστε πράγματα που δεν υπάρχουν ή ελπίζουμε σε φρούδες, επιπόλαιες και ανέξοδες επιτυχίες που ποτέ δεν έρχονται.
Οι άνθρωποι της πίστης είναι οι άνθρωποι που έμπρακτα κατανοούν την αλήθεια των πραγμάτων και είναι σε θέση να φέρουν εις πέρας αποστολές υπεύθυνες με πλήρη επιτυχία, φορτωμένοι με τον σταυρό της κοινωνικής διαδρομής κάθε φορά.
Οι αδόκιμοι και αμαθείς εύκολα διαστρεβλώνουν την αλήθεια και απομακρύνονται από αυτήν με επίπλαστα ψεύδη, με αποτέλεσμα και οι ίδιοι να αποτυγχάνουν, αλλά και οι γύρω να υφίστανται τις τραγικές συνέπειες από την δική τους μηδενική σοβαρότητα.
