Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα τα συμπληρώματα διατροφής κατακτούν όλο και περισσότερο την αγορά της δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής – και όχι μόνον, και η ζήτησή τους από τους ανθρώπους αυξάνεται σημαντικά. Είναι προφανές ότι τα προϊόντα αυτά, κυρίως ενώσεις διαφόρων στοιχείων από τα τρόφιμα που καταναλώνουμε καθημερινά, βοηθούν και συμβάλλουν στην ευεξία και καλύτερη ισορροπία του ανθρώπινου οργανισμού και καθένας επιλέγει τους συνδυασμούς εκείνους που ικανοποιούν τις προσωπικές και ατομικές του ανάγκες. Αυτό το μάθημα, η προσπάθεια δηλαδή όλων να βελτιώνουμε την τροφοδοσία του οργανισμού μας με συμπληρώματα διατροφής για να έχουμε καλύτερη καθημερινότητα, είναι σπουδαίο ως επιχείρημα για την ζωή της πίστης, αφού και αυτή η ζωή έχει ανάγκη τα δικά της εφόδια, τις δικές της διατροφικές ισορροπίες και ο καθένας εξετάζοντας τον εαυτό του, καλείται να καλύπτει κάθε του οργανική ανάγκη πίστης. Άλλος έχει ανάγκη δύναμη, άλλος έχει ανάγκη υπομονή, και αυτό το γνωρίζει μόνον το άτομο. Και η απόφαση να πάρει οποιαδήποτε τροφή ή οποιοδήποτε συμπλήρωμα της ψυχικής του διατροφής, είναι απόλυτα προσωπική. Ο Χριστός συμβουλεύει αλλά δεν εξαναγκάζει. Ο Θεός υποδεικνύει και διδάσκει, αλλά η απόφαση και η ευθύνη των πράξεών μας είναι πάντα και αποκλειστικά μόνο προσωπική και ατομική υπόθεση.