Κάτω από δύσκολες συνθήκες η επιβίωση είναι δύσκολη. Και κάτω από συνθήκες ερήμου η επιβίωση φαντάζει ανέφικτη. Και αυτή είναι πολλές φορές η εικόνα της ζωής μας.

Δυσκολίες και αδιέξοδα, ελλείψεις και κενά, αλλά και χιλιάδες άλλα μικροπράγματα βασανίζουν την καθημερινότητά μας, και πολλές φορές νιώθουμε σαν να έχει έλθει το τέλος μας. Αυτή ακριβώς την εικόνα ήθελε να ανατρέψει ο ίδιος ο Χριστός μιλώντας για μια νέα ζωή, την ζωή της ανάστασης την οποία ο ίδιος προσφέρει σε κάθε ενδιαφερόμενο. Μάλιστα περιέγραψε την δική του ζωή, εκείνη που ο ίδιος χαρίζει, ως ζωή με περισσεύματα, ως ζωή με περιεχόμενο πέραν του αναγκαίου.

Άρα όχι μόνον στέρηση δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει αφθονία και καθένας μαθητής του Χριστού καλείται να ανακαλύψει τον τρόπο που αυτή η ζωή θα γίνει όχι το όραμά του, αλλά η καθημερινότητά του.
Η μελέτη των Ιερών Γραμμάτων, δηλαδή η καθημερινή και αδιάκοπη αναζήτηση και κατανόηση των αιώνιων αληθειών μέσα από την Βίβλο, είναι η ασφαλής προϋπόθεση για την κατανόηση των δρόμων που άνοιξε ο Χριστός και καθένας καλείται να δοκιμάσει τον δικό του δρόμο.

Ένα δρόμο που ξεκινά από τον μικροσκοπικό σπόρο και φτάνει στα δένδρα και την καρποφορία κάθε κατάλληλη εποχή. Διότι δεν χρειάζεται να τρώει κάποιος τις σάρκες του, αλλά από τον καρπό, από το περίσσευμα της καρποφορίας τρέφεται και ο ίδιος, αλλά και οι άλλοι. Και φυσικά το θέμα δεν είναι η φυσική τροφή μόνο, αλλά και η αιώνια τροφή της συνειδήσεως και της ψυχής.