Ποτέ ένα κενό δεν γεμίζει μόνο του, με τις δικές του δυνάμεις. Απαιτείται η συνδρομή του ατόμου, και το δικό του προσωπικό ενδιαφέρον. Διαφορετικά, το κενό παραμένει στην θέση του, και οι συνέπειες έρχονται στην ώρα τους, όπως τα μη ορθά επισκευασμένα φρένα του οχήματος, την ώρα που πρέπει να σταματήσει το όχημα.
Και αυτό δεν είναι θεωρία, αλλά είναι η πρακτική εμπειρία όλων των ανθρώπων. Και όποιο άτομο θεωρεί ότι ο θεός μπορεί να παρέμβει χωρίς το ίδιο το άτομο να το ζητήσει και να προετοιμάσει το έδαφος, όπως το συνεργείο που θα επισκευάσει το όχημα, πλανάται πλάνη οικτρά.
Το άτομο, ο ιδιοκτήτης, πρέπει να μεταφέρει το όχημα στο συνεργείο, και να εξηγήσει στον υπεύθυνο το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Έτσι και η σχέση μας με τον θεό, εάν πιστεύουμε σε ένα ζωντανό θεό, ικανό να αντοποκριθεί στην ανάγκη μας, ή πιστεύουμε μόνο στην εικόνα των Ιερών Προσώπων, χωρίς επαφή με την πραγματικότητα της καθημερινής μας ζωής.
Όμως ο ίδιος ο Χριστός, που είναι το παράδειγμα και το υπόδειγμα της καλύτερης σχέσης με τον δημιουργό μας, δεν ακολούθησε αυτή την πορεία. Αντίθετα, ανταποκρίθηκε σε κάθε κάλεσμα ατόμου που είχε εκδηλώσει την προσωπική του ανάγκη, και η ανταπόκρισή του ήταν πάντοτε συνάρτηση του ενδιαφέροντος του συγκεκριμένου προσώπου. Και συνήθως έλεγε, “όπως πίστεψες, ας γίνει” πραγματικότητα το αντικείμενο της επιθυμίας σου.
Δηλαδή, ο ίδιος ο Χριστός παρέπεμπε στην ασκηση της πίστης του ενδιαφερομένου προσώπου, και όχι στο θέλημα του δημιουργού, ο οποίος και μπορούσε να κάνει το θαύμα. Διότι, η συμπλήρωση κάθε κενού στην προσωπική μας ζωή, δεν μπορεί να είναι μόνο τυχαίο γεγονός, αλλά έχει σχέση – και μάλιστα ισχυρή – με τους νόμους της φύσης που έχει θέσει ο δημιουργός. Και κάθε παράβαση του φυσικού νόμου, έχει τις νόμιμες συνέπειες.
Άρα, η παρέμβαση του δημιουργού απαιτεί το προσωπικό ενδιαφέρον, και μάλιστα όχι περιστασιακά, αλλά μέσα από την παρακολούθηση της πορείας της προσωπικής μας ζωής. Οι πρακτικές ενέργειες του δημιουργού στην αποκατάσταση της πληρότητας των κενών που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην προσωπική μας ζωή, είναι πρώτα εξαρτημένη από τον προσωπικό μας ενδιαφέρον, το οποίο, εάν δεν υπαρξει, το κενό παραμένει και η ζωή μας δεν πετυχαίνει να κατακτήσει τους στόχους της.