Η πληρότητα είναι απαραίτητο στοιχείο στην καθημερινότητά μας.
Από την πληρότητα των τροφών σε βιταμίνες, μέχρι τα προγράμματα των σχολείων και των επαγγελμάτων, μέχρι τα οικογενειακά μας προγράμματα, όλα περιλαμβάνουν την ίδια έννοια. Την πληρότητα.
Και ενώ αυτή η έννοια είναι αυτονόητη και δεν υπάρχει περίπτωση στον σύγχρονο κόσμο να επιζήσουμε με διαφορετικό τρόπο, όταν ερχόμαστε στα ζητήματα της πίστης και της αναζήτησης της ζωής, εκεί θέλουμε να μένουμε στο παρελθόν, θέλουμε να μην έχουμε ευθύνη για τίποτα, για όλα φταίνε και για όλα πρέπει να φροντίσουν οι άλλοι.
Και προφανώς αυτό αποτελεί υπεκφυγή από την πραγματικότητα, ακριβώς γιατί η πραγματική ζωή – (και όχι τα φαντάσματα και οι φαντασίες των παρελθόντων γενεών) – απαιτεί συγκρότηση, απαιτεί πρόγραμμα, απαιτεί ενίσχυση των εσωτερικών μας ικανοτήτων, απαιτεί προσωπική ευθύνη και προσωπικό κόπο και προσωπικό κόστος.
Όπως σε όλα τα ζητήματα της καθημερινότητάς μας ξέρουμε ότι για να πετύχουμε απαιτείται πρόγραμμα, θυσία και κόπος, έτσι και στα θέματα της πίστης και της αναζήτησης των κανόνων της ουσιαστικής ζωής – και όχι των σκουπιδιών που πολλές φορές εμείς γευόμαστε, απαιτείται πρόγραμμα ολοκληρωμένο, απαιτείται προσωπικό κόστος και προσωπική ευθύνη.
Το γνωστό “ο όφις με εξαπάτησε” δεν ισχύει στους καιρούς τους δικούς μας, διότι εμείς έχουμε προσωπική πρόσβαση στην γνώση και την επίγνωση των πραγμάτων, εμείς μπορούμε να μαθαίνουμε ό,τι θέλουμε, μπορούμε να αποφεύγουμε ό,τι δεν θέλουμε.
Είναι στο χέρι μας, όπως για την καθημερινή επαγγελματική – και όχι μόνον – ζωή καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια και αποδεχόμαστε να μπούμε σε μεγάλα προγράμματα σπουδών και εξειδίκευσης, έτσι και στα ζητήματα της αναζήτησης της ζωής που χορηγεί ο ίδιος ο δημιουργός, θα πρέπει να επιδείξουμε ανάλογη μέριμνα και προσωπική φροντίδα.
Αν εγώ δεν ενδιαφερθώ να μάθω και να εφαρμόσω την διδασκαλία του Χριστού, οι επιτυχίες των άλλων αφορούν εκείνους και όχι εμένα. Η δική μου φτώχεια δεν πρόκειται να αναπληρωθεί από κανέναν. Και τις δικές μου επιτυχίες επίγνωσης και κατάκτησης κανείς άλλος δεν μπορεί να τις καρπωθεί.
Οι προσωπικοί θησαυροί είναι καλά κρυμμένοι μέσα μας και αφορούν πρώτα εμάς τους ίδιους.