Η δήλωση που κάνει ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην αρχή του Ευαγγελίου του για τον Χριστό, έχει ιδιαίτερη αξία για τους ανθρώπους της πίστης, δηλαδή για όσους αναζητούν να κατανοήσουν τον δημιουργό και τα μη ορατά στοιχεία της δημιουργίας, ενός κόσμου δηλαδή μέσα στον οποίο ζούμε, αλλά αγνοούμε κατά 95%.
Και αυτό είναι κρίσιμο στοιχείο, διότι, εφόσον κατέχουμε ελάχιστο τμήμα της γνώσης για το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο βιώνουμε την καθημερινότητά μας – άρα αγνοούμε το κύριο τμήμα του, αυτό σημαίνει ότι έχουμε ανάγκη από κάποιον οδηγό, κάποιον που να γνωρίζει τα στοιχεία που εμείς αγνοούμε, και νομίζω ότι καλύτερος οδηγός είναι ο ίδιος ο δημιουργός και οι δικές του οδηγίες μέσα στην καθημερινότητά μας.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης που ήξερε τα πράγματα από πρώτο χέρι, δηλαδή από το στόμα και την επαφή που είχε με τον Χριστό, μας δίνει το μέτρο των προσδοκιών μας για οδηγία και επεξήγηση του φυσικού αλλά και του κοινωνικού μας περίγυρου. Αποσαφηνίζει, λοιπόν, ότι ο μονογενής υιός, εκείνος μόνον μας έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες για το πως να πλησιάσουμε τον δημιουργό, όχι ως θέμα εγκεφαλικής γνώσης, αλλά ως οδηγό στην πρακτική καθημερινότητά μας.
Διότι, δεν αναζητούμε τον δημιουργό χάριν περιεργείας και αποκρυφισμού, αλλά αναζητούμε την δική του δύναμη και το δικό του τρόπο ενίσχυσης των δικών μας δυνάμεων, ως ανάγκη για την υπέρβαση των ζητημάτων και ελλειμάτων που θέτει η καθημερινότητα και η άγνοια για το 95% του φυσικού μας κόσμου, και για τα 7,5 δισεκατομμύρια του παγκόσμιου πληθυσμού.
Οι αλαζόνες και υπερήφανοι, που θεωρούν ότι δεν έχουν καμιά ανάγκη στην ζωής τους, αμφισβητούν τον δημιουργό, όχι γιατί τους ενδιαφέρει αν υπάρχει ή όχι, αλλά γιατί αισθάνονται πλήρεις, άρα δεν έχουν αναζητήσεις και ερωτηματικά, θέματα που μπορεί και να τους στοιχίσουν την προσωρινή τους ησυχία, αν αρχίσουν να τα εξερευνούν. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Χριστός επανειλημμένα διευκρίνιζε ότι όποιος θέλει, όποιος αισθάνεται την ανάγκη της αναζήτησης του δημιουργού, εκείνος, και μόνον εκείνος μπορεί να μπει στην πορεία των εξερευνήσεων του δημιουργού και της μη ορατής δημιουργίας του.
Η πίστη, το βασικό εφόδιο και εργαλείο με το οποίο αναζητούνται και εξερευνούνται τα μη ορατά δεδομένα της δημιουργίας, είναι το μόνο δεδομένο για την ασφαλή πορεία προς την κατανόηση της εξερεύνησης των εξηγήσεων που έδωσε ο ίδιος ο Χριστός για την γνώση του δημιουργού μας.
Οι υπεύθυνες δηλώσεις και επεξηγήσεις του ίδιου του Χριστού για τον δημιουργό, είναι οι μόνες ασφαλείς εξηγήσεις και υπεύθυνες δηλώσεις, τις οποίες μπορούμε μέρα και νύχτα να επεξεργαζόμαστε, να κατανοούμε βαθύτερα, όχι για να γίνουμε όλοι θεολόγοι και μοναχοί, αλλά για να βιώνουμε την προσωπική μας καθημερινότητα με επάρκεια και ισορροπία, δηλαδή με αποθέματα ικανά να τροφοδοτούν τόσο τις ανάγκες μας σε ημερήσια μερίδα ανάγκης, όσο και σε προοπτικές αιωνιότητας. Δεν πρόκειται δηλαδή για την κάλυψη των απαραίτητων εφήμερων μόνον αναγκών μας, αλλά πρόκειται και για την τροφοδοσία της πίστης και της ελπίδας που ατενίζει με αισιοδοξία το σήμερα, αλλά και με επάρκεια τις προσδοκίες του προσωπικού μας μέλλοντος.