Ο προσανατολισμός, η κατεύθυνση που ακολουθούμε έχει σχέση με τον στόχο μας. Λάθος στόχος, σημαίνει και λάθος προσανατολισμός. Και λάθος προσανατολισμός στην πραγματικότητα σημαίνει απώλεια στόχου, σημαίνει μάταιο ταξίδι, σημαίνει χαμένος χρόνος, σημαίνει ζωή και πράξεις άνευ αντικειμένου. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν και για τα ζητήματα της ζωντανής πίστης. Αν ο στόχος δεν είναι ο Χριστός και αν ο προσανατολισμός δεν είναι η καλύτερη γνώση του καθημερινά, τότε όχι μόνο ο προσανατολισμός και ο στόχος μας δεν έχουν νόημα, αλλά και ολόκληρη η ζωή μου είναι άνευ αντικειμένου αξίας. Απολαμβάνω το σήμερα αλλά το αύριο και το μέλλον έχουν χάσει την αξία τους στη συνείδησή μου και στον προσανατολισμό των πράξεών μου. Τότε τα δώρα του Δημιουργού μου μένουν ανεκμετάλλευτα, εγώ στερούμαι και ο μόνος υπεύθυνος για την λάθος πορεία μου, τον λάθος προσανατολισμό μου είμαι εγώ και κανένας άλλος. Η δική μου ευθύνη δεν μπορεί να μεταβιβαστεί σε τρίτο πρόσωπο. Οι επιλογές μου και οι συνέπειες, ο στόχος και ο προσανατολισμός μου είναι απόλυτα προσωπικές υποθέσεις και μεταβίβαση ευθυνών δεν υπάρχει. Από τα δικά μου λάθη και αδιέξοδα μόνο εγώ κατά κύριο λόγο υφίσταμαι τις συνέπειες.
