Ανάλογα με την ηλικία του σώματός μας είναι και τα βάρη που μπορούμε να σηκώσουμε. Και ενώ με την αύξηση της ηλικίας αυτό είναι κατανοητό, όταν ερχόμαστε στην κάμψη της ηλικίας, δηλαδή την ηλικία που ο άνθρωπος αρχίζει να μπαίνει στην τρίτη ηλικία, τότε τα βάρη αρχίζουν και πάλι να μειώνονται, και όσο περνούν τα χρόνια οι σωματικές μας δυνάμεις μειώνονται σταδιακά για να καταλήξουν στο μηδέν. Αυτή είναι η φύση μας, αυτή είναι η λειτουργία της ζωής συνολικά, στα δένδρα, στα ζώα, κλπ. Αντίθετα με την φύση λοιπόν, η ζωή της ζωντανής πίστης ακολουθεί άλλη πορεία, μέσα στην οποία δεν προβλέπεται τρίτη ηλικία και δεν προβλέπεται κάμψη των ζωτικών λειτουργιών του εσωτερικού μας κόσμου. Ενώ δηλαδή άνθρωποι, ζώα και δένδρα φτάνουν στην πλήρη παραγωγικής τους ηλικία και στη συνέχεια όλα αρχίζουν να μειώνονται για να καταλήξουν στον θάνατο, στη ζωή της πίστης, στο σώμα της πίστης, προβλέπεται μόνον ανοδική πορεία και αυξανόμενη παραγωγή καρπών πίστεως, δηλαδή ένας άλλος νόμος, πίστεως και όχι φύσεως. Στο νόμο της πίστεως η παραγωγή καρπών πίστεως παραμένει αυξητική, δεν υπάρχει μειωτική διαδικασία και η απόφαση του ανθρώπου πρέπει να είναι συνυφασμένη και προσαρμοσμένη σε αυτό που είπε ο Χριστός: κάποια πράγματα τα καταλαβαίνεται και τα σηκώνετε σήμερα, στο μέλλον θα καταλάβετε και θα σηκώνετε περισσότερα. Η κάμψη της παραγωγής που βλέπετε στη φύση, είναι διδακτική αλλά όχι μιμητική.
