Η ανάσταση του Χριστού δεν είναι απλό πράγμα. Είναι το πιο σύνθετο, ακριβώς γιατί αποτελεί και την κορύφωση της ζωής μας και τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της, όπως και με την ίδια τη φυσική ζωή μας δεν μπορεί να συγκριθεί σε αξία κανένα άλλο στοιχείο πάνω στη γη. Και αυτό το γνωρίζουμε όλοι οι άνθρωποι από την προσωπική μας πείρα. Αυτό είναι το περιεχόμενο των Ιερών Κειμένων, των Ευαγγελίων και όλων των βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Όλα γράφονται και αποθανατίζονται εδώ και 2 000 χρόνια για να μας διδάξουν τον τρόπο που πρέπει να κατανοήσουμε την Ανάσταση, αλλά και τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε ως εκεί. Γιατί τότε υπάρχει νόημα στη ζωή μας, την καθημερινή αλλά και την αυριανή. Αυτός ήταν και ο λόγος που απόστολος Παύλος έθεσε το θέμα της ανάστασης του Χριστού στους αρχαίους προγόνους μας στην Αθήνα, προκειμένου να τους υποδείξει ένα νέο τρόπο προσέγγισης της παρουσίας του ζωντανού θεού, όχι αναπαράγοντας παλαιούς τύπους, αλλά ξεκινώντας μια νέα ατομική και απόλυτα προσωπική πορεία ζωής, η οποία μπορεί να έχει αφετηρία, αλλά δεν έχει τέλος. Αντίθετα, αφομοιωμένη με την ανάσταση του Χριστού, πλουτίζεται σε ένταση και περιεχόμενο από την παρουσία του πληρώματος του θεού στην καθημερινότητα, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βαίνει αυξανόμενη και όχι μειούμενη, όπως δυστυχώς συμβαίνει στην φυσική μας ζωή.
