Ο αναλφάβητος δεν είναι κουφός ούτε τυφλός. Είναι εκείνος που δεν έμαθε να γράφει και να διαβάζει. Αφού στις μέρες μας ακόμη και οι τυφλοί και οι κουφοί μπορούν να διαβάζουν και να ακούν μέσα από τις σύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας (νοηματική γλώσσα, γλώσσα των τυφλών), είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί πλέον να δικαιολογήσει τον αναλφαβητισμό του, την άγνοιά του δηλαδή να επικοινωνεί. Δεν υπάρχει καμιά ισχυρή δικαιολογία για την άγνοια που έχω πάνω στα ζητήματα της καθημερινότητας και κατά συνέπεια και για την άγνοια που έχω στα ζητήματα της εσωτερικής μου ζωής, της ζωής του εσωτερικού μου κόσμου. Αφού όλοι μπορούμε σήμερα να ακούσουμε, να διαβάσουμε, να προβληματιστούμε, να ακούσουμε και άλλες γνώμες και να κρίνουμε ποιο είναι το καλύτερο, όλοι μπορούμε να επιλέξουμε το καλύτερο από το καλό και όχι μόνο το καλό από το κακό. Αυτή είναι σήμερα η μεγάλη πρόκληση και το μεγάλο στοίχημα. Μπορώ, αφού ξέρω να διαβάζω και να γράφω, να μάθω περισσότερα για το πώς να ενισχύω τον εσωτερικό μου άνθρωπο ώστε να πράττω αυτό που θέλω και όχι αυτό που δεν θέλω; Ο δημιουργός έχει βάλει τα εφόδια μέσα μας, έχει βάλει προκαταβολικά τις δεξιότητες μέσα στο DNA σου. Σε μένα και σε σένα απομένει η ευθύνη να ενεργοποιήσουμε τους μηχανισμούς και τις δεξιότητες αυτές, ώστε να πάψουμε να είμαστε αναλφάβητοι, χωρίς γνώση της αξίας μου, δούλοι και όχι κύριοι του εαυτού μας.
Αρχεία για: Μάιος 2017
Σχολή οδηγών
Οι σχολές οδηγών δεν υπήρχαν πάντοτε. Δημιουργήθηκαν στον εικοστό αιώνα προκειμένου να καλύψουν μια νέα ανάγκη που προέκυψε από την χρήση, την αναγκαστική χρήση, των αυτοκινήτων. Πριν την ανακάλυψη και χρήση των αυτοκινήτων στη ζωή μας, σχολές οδηγών δεν υπήρχαν. Και αυτή η ιστορική πραγματικότητα μας διδάσκει ότι κάθε φορά που κάτι καινούριο μπαίνει στη ζωή μας, αναπόφευκτα πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε το νέο αυτό εργαλείο της ζωής μας. Όποιος λοιπόν θέλει να είναι σύγχρονος άνθρωπος, με σύγχρονες αντιλήψεις και συνήθειες, όπως για το κινητό του τηλέφωνο και το αυτοκίνητό του, έτσι και για τα ζητήματα της πίστεως οφείλει να λάβει την κατάλληλη παιδεία και εκπαίδευση, ώστε και ο ίδιος να έχει ζωή αποτελεσματική στην καθημερινότητά του, αλλά και άλλους να προστατεύσει από τις τραγωδίες της άγνοιας. Η έρευνα, η εξάσκηση, η εκμάθηση των νέων τεχνολογιών για την διευκόλυνση της καθημερινής μας ζωής, είναι το παράδειγμα και ο ασφαλής οδοδείκτης και για τα ζητήματα της προσωπικής μας ζωντανής και αποτελεσματικής πίστης. Όσο καλύτερα ξέρω να χειρίζομαι τις νέες ανακαλύψεις, τη νέα τεχνολογία, τόσο ευκολότερη και αποτελεσματικότερη είναι η καθημερινή ζωή της πίστης μου.
Η πρακτική της πίστης
Κρίσιμο θέμα της καθημερινότητας είναι η πρακτική εφαρμογή των δυνατοτήτων της πίστης. Όπου υπάρχει πίστη, ενισχύεται ο άνθρωπος και με επιπλέον δύναμη από αυτήν που ήδη διαθέτει. Η πίστη και οι εφαρμογές της πίστης, προσθέτουν δύναμη, αφαιρούν ματαιότητα και θέτουν σε σωστή εξέλιξη τα γεγονότα της ζωής. Η πίστη δεν είναι άρνηση, αλλά είναι πρόσθεση δύναμης στον καθημερινό αγώνα και από τα έργα της καθημερινότητας αποδεικνύεται και η πίστη μου. Με την πίστη κατακτούμε τα στάδια της σοφίας και μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Με την πίστη μαθαίνουμε να επιλέγουμε το καλύτερο από το καλό, την καλύτερη από την μέτρια και προσωρινή μερίδα. Με την πίστη δεν αποφεύγουμε τον καθημερινό μας αγώνα, αλλά με την πίστη πλουτίζουμε με νέους δρόμους την πεζή μας καθημερινότητα. Με την πίστη, ακόμη και τα απλά πράγματα φαίνονται και γίνονται πολύτιμα. Πολύ περισσότερο τα μεγάλα πράγματα γίνονται κατακτήσιμα, το μέλλον είναι ήδη εδώ και η ζωή δεν τελειώνει στο ληξιαρχείο της περιοχής μας, αλλά έχει συνέχεια στα ληξιαρχεία άλλων εποχών.
Συναγωνιστές ή ανταγωνιστές
Ένας αγώνας μπορεί να είναι σωστός ή μπορεί να είναι και λάθος. Εξαρτάται από το αντικείμενο του αγώνα και τις μεθόδους που ακολουθώ. Αν το αντικείμενο αξίζει τον κόπο, τότε καλώς κοπιάζω στον αγώνα μου. Αν όχι, μάταια κοπιάζω, μάταια αγωνίζομαι και στο τέλος δεν κερδίζω κάτι. Άσκοπος αγώνας σημαίνει κόπος χωρίς κέρδος, χωρίς αποτέλεσμα και όχι μόνον αυτό. Σημαίνει σοβαρή σπατάλη χρόνου και δυνάμεων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για ένα άλλον πιο αξιόλογο αγώνα. Για τον λόγο αυτό οι άνθρωποι της ζωντανής πίστης καλούνται κάθε μέρα να αποσαφηνίζουν τόσο τον στόχο όσο και τις μεθόδους των αγώνων τους, ώστε να μπορούν να μετρούν τα κέρδη ή να μαθαίνουν από τα λάθη και τις ζημιές. Αν θεωρώ τους συναγωνιστές μου ως ανταγωνιστές και εχθρούς, τότε έχω χάσει εκ προοιμίου τον στόχο μου και ο αγώνας μου όχι μόνον καλό αποτέλεσμα δεν έχει, αλλά με ζημίωσε με επιπλέον κακό και μάλιστα μεγάλο κακό, διότι δημιούργησα εχθρούς εκεί που δεν υπήρχαν. Η δαπάνη των δυνάμεών μου σε άσκοπους αγώνες επιφέρει πτώχευση. Η δαπάνη των δυνάμεών μου σε στόχους που έχουν περιεχόμενο όχι μόνο βοηθούν εμένα, αλλά έχει θετικά αποτελέσματα και στους γύρω μου.
Η πέμπτη διάσταση
Όλοι καταλαβαίνουμε ότι το άνω και το κάτω έχουν σχέση με τη θέση μας πάνω στη γη. Αν απομακρυνθούμε, αν βρεθούμε στο διάστημα μακριά από τη γη και το ηλιακό μας σύστημα, είναι προφανές ότι εκεί δεν υπάρχει άνω και κάτω, διότι παντού είναι το ίδιο. Λείπει η βαρύτητα της γης και τα σημεία του ορίζοντα. Και είναι περίεργο ότι στην Καινή Διαθήκη, ο απόστολος Παύλος γράφοντας στους πιστούς της Εφέσου, σημειώνει ότι καθήκον του πιστού δεν είναι μόνο να πορεύεται ορθά στην καθημερινότητα επί της γης, αλλά και να καταλάβει το μήκος, το πλάτος, το βάθος και το ύψος και επιπλέον να γνωρίσει την αγάπη του Χριστού με ένα σκοπό: Να γεμίσει από την παρουσία του Θεού στον εσωτερικό του κόσμο και την ζωή του γενικότερα. Μάλιστα η φράση που χρησιμοποιεί δεν αφήνει κανένα περιθώριο προκρούστειας συμπεριφοράς, κουτσουρεμένων αντιλήψεων. Δηλώνει με σαφήνεια ότι στόχος της αύξησης της δύναμης στον εσωτερικό μας κόσμο είναι να πληρωθούμε, να γεμίσουμε με την παρουσία του Θεού, δηλαδή με κάθε δώρο, με κάθε εφόδιο, με κάθε αρετή, με κάθε ικανότητα, με κάθε δεξιότητα εκ μέρους του δημιουργού μας, στοιχεία που παρέχονται όχι μόνον για την σκληρή μας καθημερινότητα, αλλά και για το μέλλον, το εγγύς, το απώτερο, το αιώνιο.