Αρχεία για: Οκτώβριος 2017

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;

Είναι γνωστό σε όλους και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης ότι ελευθερία χωρίς αγώνες δεν υπάρχει. Η ελευθερία κατακτάται με αγώνες και διατηρείται με υψηλό κόστος. Σε διαφορετική περίπτωση, χωρίς δηλαδή αγώνες, ούτε υπάρχει ελευθερία ούτε και διατηρείται. Και ενώ αυτό είναι απολύτως γνωστό σε όλους μας, στην πλευρά της εσωτερικής ελευθερίας θεωρούμε ότι την ελευθερία την προσφέρει ο Χριστός και εμείς δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα. Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή. Διότι αν για τους εθνικούς αγώνες χύνεται αίμα, πολύ περισσότερο για την προσωπική ελευθερία της ψυχής μας ο αγώνας είναι απαραίτητος. Και όπως κάθε αγώνας έχει στόχο και μέθοδο, έτσι και για την προσωπική μας ελευθερία απαιτείται στόχος και μέθοδος αγώνα, προκειμένου να απαλλαγούμε από τον δυνάστη που κρατά αιχμάλωτη την ψυχή μας και δίνει εκείνος εντολές και όχι εμείς. Και ο αγώνας είναι σκληρός και μακροχρόνιος, διότι απλούστατα ο εχθρός όχι μόνο έχει αποκτήσει μακροπρόθεσμα δικαιώματα πάνω μας, άρα έχει αλλοιώσει και τον χαρακτήρα μας ανάλογα με τις δικές του πρακτικές, αλλά και γιατί είναι τόσο πανούργος, που γνωρίζει καλά πως να διατηρεί την εξουσία του πάνω μας. Και το αποτέλεσμα είναι ενώ όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι στην ψυχή μας, τελικά μένουμε δέσμιοι του παρελθόντος και αναπαράγουμε τα αρνητικά βιώματά μας. Ο Χριστός όμως ως ελευθερωτής της ψυχής μας όχι μόνο μας δίδαξε και μας αποκάλυψε τις τραγικές συνέπειες από την δουλεία, αλλά μας έδειξε και τον τρόπο με τον οποίο αποκτούμε και διατηρούμε την ελευθερία της ψυχής μας.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Η προσπάθεια του Χριστού να εξηγήσει στους ακροατές αλλά πιστούς οπαδούς του την έννοια της ελευθερίας είναι πολύτιμη και για μας σήμερα, διότι μπορεί να έχουν περάσει δυο χιλιάδες χρόνια, αλλά η δουλεία και η ελευθερία είναι έννοιες που τις βιώνουμε με τον ίδιο τρόπο και μεις όπως και εκείνοι τότε. Όποιος έχει πάρει δάνεια από τράπεζα γνωρίζει τι σημαίνει δουλεία. Και όποιος δεν έχει να αποπληρώσει το δάνειο του κάθε μήνα αλλά δανείζεται από άλλον για να πληρώσει το προηγούμενο δάνειο, ξέρει ότι αυτό είναι μια κόλαση της καθημερινότητας. Για τον λόγο αυτό ο Χριστός δεν ήθελε απλά να πει στους οπαδούς του ότι η δουλεία είναι κακό πράγμα (το ήξεραν καλά άλλωστε), αλλά ήθελε και να τους υποδείξει τον τρόπο με τον οποίο κάθε ένας που φέρει το όνομα του Χριστιανού, μπορεί να αποφεύγει την δουλεία και να επιλέγει την ελευθερία. Όχι μόνο στα μεγάλα και δύσκολα, αλλά και στα μικρά και καθημερινά, τα οποία μπορεί να φαίνονται μικρά και απλοϊκά, αλλά αν γίνουν λάθη στις επιλογές, τότε οδηγούν σταδιακά στην στέρηση της ατομικής ελευθερίας κινήσεων και επιλογών και μελλοντικά σε μια σκληρή δουλεία από την οποία δύσκολα ξεφεύγει κανείς. Δεν μίλησε ο Χριστός μόνον για τα μεγάλα, αλλά μίλησε και για τα μικρά, τα καθημερινά που μπορεί να φαίνονται ασήμαντα, αλλά εκείνος ήξερε ότι μπορεί να οδηγήσουν σε αστοχίες, λάθη επιλογών και κινήσεων, τα οποία μας φέρνουν κάθε μέρα πιο κοντά στην δουλεία και τον θάνατο και πιο μακριά από την ελευθερία και την ζωή.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Κέντρο της διδασκαλίας και του ενδιαφέροντος του Χριστού δεν ήταν τα δένδρα ή τα ζώα αλλά ήταν ο άνθρωπος. Μπορεί να χρησιμοποιούσε παραδείγματα από την φυσική ζωή και τις καθημερινές εργασίες των ανθρώπων της εποχής του, αλλά κέντρο του ήταν πάντοτε ο άνθρωπος. Μάλιστα δεν ήταν απλά ο άνθρωπος, αλλά ήταν ο εσωτερικός άνθρωπος, το εσωτερικό σημείο εκείνο του κάθε ανθρώπου όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις με τις οποίες θα ζήσω τις επόμενες στιγμές ή τις επόμενες μέρες και χρόνια. Ο Χριστός δηλαδή δεν προσπάθησε με εξωτερικές οδηγίες να βοηθήσει τους ανθρώπους τότε και σήμερα, αλλά προσπάθησε να εξηγήσει τότε και σήμερα τον μηχανισμό για το πως θα παίρνω τις σωστές αποφάσεις ώστε να έχω και την καθημερινότητα που επιθυμώ, αλλά και το μέλλον που επιθυμώ. Όχι μόνο το πρόσκαιρο, το οποίο είναι πολύτιμο, αλλά είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας και κάποια στιγμή τελειώνει, αλλά και το μέλλον πέραν του προσωρινού, πέραν του ανθρώπινου βίου. Διότι αν δεν ευθυγραμμιστεί το εγγύς μέλλον με το μακρύτερο μέλλον, κινδυνεύω να φτάνω σε αδιέξοδα, κινδυνεύω να βρίσκομαι στο σκοτάδι, κινδυνεύω να παίρνω αποφάσεις χωρίς νόημα, αφού δεν γνωρίζω τον τελικό προορισμό του ταξιδιού μου. Δεν άφηνε δηλαδή ο Χριστός το μέλλον στα χέρια άλλων, αλλά ήθελε με κάθε τρόπο να εξηγήσει στον άνθρωπο ότι είναι κυρίαρχος και των προσωρινών του αποφάσεων, αλλά παράλληλα και των μεγάλων αποφάσεων που φτάνουν ως το τέλος του δρόμου, ως την ολοκλήρωση του ταξιδιού μου. Και αυτό δεν είναι απλά ένα δώρο, αλλά είναι η ουσιαστικότερη αποκάλυψη. Διότι αγάπη δεν είναι να είσαι εξαρτημένος από μένα, αλλά αγάπη είναι να σε μάθω πως να περπατάς και να κατακτήσεις το δικό σου σκοπό.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Κατά κανόνα το παρελθόν μας προδικάζει και το μέλλον μας. Αν όσα έχουμε ήδη πράξει είναι αρνητικά θησαυρισμένα στην ψυχή μας, στον εσωτερικό μας κόσμο, αυτά δηλητηριάζουν και την προοπτική του αύριο και του μέλλοντός μου. Αν είναι θετικά, τότε προοιωνίζουν ένα καλύτερο μέλλον. Τα αδιέξοδα λοιπόν του χθες, αν δεν λυθούν, αποτελούν τροχοπέδη για το αύριο. Αν βρω όμως την λύση τους, τότε και το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο. Τα λάθη μου, αν δεν τα ανακαλύψω και δεν τα διορθώσω, αυτά με κρατούν δέσμιο του αύριο, μακριά από την ελευθερία που ονειρεύομαι. Μόνη λύση είναι να απαλλαγώ από τα βάρη του χθες και να οργανώσω μια πορεία χωρίς επανάληψη των περασμένων λαθών. Και ο Χριστός το εξήγησε με τον καλύτερο τρόπο. Όποιος πράττει την αμαρτία είναι δούλος της αμαρτίας. Και αυτό δεν είναι θεωρητικό αλλά πρακτικό στην καθημερινή μου ζωή. Διότι αμαρτία είναι τα λάθη που κάνω. Και ενώ εγώ νομίζω ότι ζημιώνω τον θεό και την εκκλησία, στην πράξη εγώ είμαι και γίνομαι αιχμάλωτος των δικών μου αμαρτιών. Των δικών μου λαθών τις συνέπειες εγώ τις πληρώνω και όχι κάποιος άλλος. Πρώτη πράξη λοιπόν είναι να αντιληφθώ τα αδιέξοδά μου και να αναζητήσω λύσεις. Από τα λάθη και τις αμαρτίες μου μόνο εγώ ζημιώνομαι και κανένας άλλος.

Αν και ο άνθρωπος είναι θνητός, ωστόσο κανείς δεν θέλει ούτε να σκέπτεται ούτε να βιώνει τον θάνατο. Και αυτό είναι μια παγκόσμια αντίδραση μπροστά στο άγνωστο του θανάτου. Όλοι θέλουμε ζωή, γι΄αυτήν αγωνιζόμαστε καθημερινά και κανείς δεν θέλει να σκέπτεται τον θάνατο, όσο μεγάλη ηλικία και αν έχει. Και είναι προφανές ότι αυτό αποτελεί μια παγκόσμια ανάγκη, ένα ζητούμενο καθολικό, την αποφυγή του θανάτου και την διατήρηση της ζωής. Μπορεί η καθημερινότητα να είναι θορυβώδης και να μην μας αφήνει χρόνο να σκεπτόμαστε το θάνατο, αλλά αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις ειδήσεις για να καταλάβει τον πόνο που προκαλεί ένας θάνατος. Και αυτό ήθελε ο Χριστός να τονίσει στους ακροατές της διδασκαλίας του. Ο θάνατος είναι ξένο στοιχείο της ζωής του ανθρώπου και καθένας καλείται να ανακαλύψει τον τρόπο που θα ξεφύγει από αυτήν την καταθλιπτική πραγματικότητα. Η υπόδειξή του είναι σαφής. Το σκοτάδι και ο θάνατος δεν φεύγουν με κτυπήματα και κλάματα. Ο μόνος τρόπος είναι ο άνθρωπος προσωπικά και ατομικά να ανακαλύψει πρώτα τον εαυτό του και στην συνέχεια το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. Και διαχωρίζοντας την αλήθεια από το ψέμα, και το φως από το σκοτάδι, να παίρνει προσωπικές αποφάσεις και να κάνει ατομικές επιλογές που τον φέρνουν πιο κοντά στην αλήθεια και πιο μακριά από το ψέμα, που τον φέρνουν πιο κοντά στο φως και πιο μακριά από το σκοτάδι. Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι. Καθένας καλείται να κάνει τις προσωπικές του επιλογές που θα τον φέρνουν πιο κοντά σε εκείνο που ο ίδιος εκτιμά ως πολύτιμο αγαθό της ζωής.

Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;