Σε όλους μας αρέσει ο άρχοντας, αυτός που είναι σήμερα άρχοντας. Σε κανέναν δεν αρέσει η πορεία προς την κατάκτηση του τίτλου και του περιεχομένου του άρχοντα.

Όλοι θέλουμε την μαγεία, θέλουμε τον αυτόματο πιλότο, θέλουμε να γίνουν τα πράγματα χωρίς εμείς να κουραστούμε. Όμως αυτά μόνον στα παραμύθια υπάρχουν. Η πραγματική ζωή δεν είναι έτσι. Για να κατακτήσεις πρέπει να κοπιάσεις, πρέπει να συναγωνιστείς και να ανταγωνιστείς και να υπερπηδήσεις εμπόδια. Διαφορετικά τίποτα δεν κατορθώνεις.

Η πραγματική ζωή δεν είναι παραμύθια. Είναι σκληρός αγώνας στην καθημερινότητα, είναι σκληρός αγώνας την νύχτα και την μέρα, με τους γύρω και τον εαυτό μας, είναι αγώνας με νίκες και ήττες. Νίκες που χαρίζουν χαρά και ήττες που σε γεμίζουν πείσμα και κουράγιο να προσπαθήσεις ξανά. Και μέσα από την προσπάθεια να γίνεις πιο ώριμος, πιο ικανός, πιο σοφός, πιο πετυχημένος όχι στα λόγια αλλά στην πράξη.

Η προσπάθεια και ο αγώνας μας κάνουν να έχουμε υπομονή, μας χαρίζουν στο τέλος το βραβείο και όχι στην αρχή. Ο ζωντανός άνθρωπος δεν θέλει μαγικές λύσεις, αλλά θέλει δύναμη και περισσότερη δύναμη για να κατακτήσει το όνειρό του, να νικήσει τις αντιστάσεις, να ξεπεράσει τους προσωπικούς του φόβους για το άγνωστο μέλλον και το άπειρο σύμπαν που μας περιβάλλει.