Η αλλαγή που παρουσιάζει η φύση στις ετήσιες εποχές, άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα ότι η φύση παραμένει ζωντανή και μπορεί να φέρει τους καρπούς που όλοι περιμένουμε. Η νεκρή φύση αλλάζει χαρακτηριστικά, αλλά αυτά παραπέμπουν σε παρακμή και θάνατο.

Η ζωντανή φύση μεταμορφώνεται διαρκώς και αυτό μπορούμε να το παρακολουθούμε ακόμη και με το απλό βλέμμα μας. Η νεκρή φύση, όχι μόνο δεν μπορεί να φέρει καρπούς, αλλά παρουσιάζει αλλαγές που προμηνύουν τον θάνατο μέσα στο χρόνο. Το νεκρό δένδρο, το νεκρό σώμα, δεν έχει ελπίδες. Οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν ελπίδα. Ελπίδα για κάτι καλύτερο, ελπίδα μεταμόρφωσης, ελπίδα ανανέωσης, ελπίδα όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και το αύριο, και το απώτερο μέλλον. Μόνο στους ζωντανούς μπορεί να κατοικήσει η ελπίδα. Μόνο οι ζωντανοί άνθρωποι μπορεί να αποκτήσουν δικά τους παιδιά.

Οι νεκροί έχουν χάσει αυτή την ικανότητα. Μέσα από τα νεκροταφεία δεν γεννούνται νέα βρέφη. Και αυτό ήθελε να τονίσει ο Χριστός και οι μαθητές του. Κρατήστε τη ζωή γιατί μόνον αυτή αξίζει, μόνον αυτή μπορεί να έχει ανανέωση και ελπίδα. Η νεκρή ζωή, όπως και η νεκρή φύση, δεν μπορεί να φέρει ζωή, δεν μπορεί να ανανεωθεί. Ο θάνατος έχει ήδη φέρει την καταστροφή. Η ζωή έχει τη δύναμη να ανανεωθεί και να φέρει καρπούς.