Αρχεία για:2017

Η τεχνική με την οποία κτίζεται ένα οικοδόμημα, στην αρχαιότητα αλλά και σήμερα, ήταν κρίσιμο θέμα για την αντοχή του κτιρίου, αλλά προφανώς και για την λειτουργικότητα και αρτιότητα της κατασκευής. Και δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο ίδιος ο Χριστός όσο και οι μαθητές του χρησιμοποίησαν τον όρο κτίζω, κτίριο, οικοδομή, κλπ για να περιγράψουν αιώνιες αξίες, πολύτιμες για το μέλλον, αλλά και για το σήμερα. Η τεχνική της δόμησης (δόμος=πέτρα) αποδεικνύει τις ικανότητες του κτίστη, αλλά και του αρχιτέκτονα που σχεδίασε στα χαρτιά το οικοδόμημα. Ο αρχιτέκτονας σχεδιάζει και ο κτίστης κατασκευάζει με την σύγχρονη τεχνική και τα σύγχρονα υλικά και η καλή συνεργασία των δύο αποφέρει και καλά αποτελέσματα. Πρώτος αρχιτέκτονας ήταν ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος επέστησε την προσοχή των μαθητών του στην αξία της επιμελημένης οικοδομής, της οικοδομής που καλύπτει όχι μόνο πρόσκαιρες αλλά και διαρκείς και αιώνιες ανάγκες των κατοίκων του οικοδομήματος. Συνέστησε επιμέλεια, σωφροσύνη, λογική, αξιολόγηση και σωστές επιλογές υλικών και μεθόδων για να υπάρχουν μόνιμα και θετικά αποτελέσματα. Μέσα από παραβολές και καθημερινά παραδείγματα του τότε περιβάλλοντος, τόνισε και αποσαφήνισε με ακρίβεια την αξία της καθημερινής οικοδομής. Η αμέλεια στην τεχνική και στην επιλογή των υλικών της οικοδομής της πίστης έχει συνέπειες καταστρεπτικές που δύσκολα διορθώνονται όταν δεν εντοπιστούν έγκαιρα.

Στην σύγχρονη ζωή ποίημα ονομάζουμε ένα έργο έμμετρου λόγου. Η πραγματική όμως έννοια είναι πολύ πλατύτερη και έχει να κάνει με κάθε δημιούργημα, από το ρήμα ποιώ, δηλαδή κάνω κάτι, δημιουργώ κάτι που δεν υπήρχε πριν. Αυτή την έννοια χρησιμοποιεί και η Καινή Διαθήκη για να δηλώσει τα νέα δημιουργήματα που προκύπτουν από την πίστη στον αναστημένο Χριστό. Μάλιστα η σαφήνεια είναι δηλωτική της προσπάθειας των πρώτων Χριστιανών της Καινής Διαθήκης, να διαχωρίσουν τον άνθρωπο της πίστης  στον αναστημένο Χριστό από τον άνθρωπο της παραδοσιακής πίστης.  Κάθε άνθρωπος που έχει επαφή με την δύναμη της Ανάστασης, που τροφοδοτείται δηλαδή από την δύναμη που ανάστησε τον Χριστό, είναι ένα νέο ποίημα, ένα νέο δημιούργημα, το οποίο μπορεί μεν να έχει τα ίδια εξωτερικά στοιχεία με τους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά εσωτερικά είναι ένας νέος άνθρωπος, με άλλες σκέψεις, άλλες προτεραιότητες, άλλες μεθόδους στην καθημερινή ζωή. Και αυτό δεν είναι – και δεν πρέπει να είναι – σχήμα λόγου, αλλά μια ζωντανή πραγματικότητα, αφού στην πράξη, όλοι θέλουμε καθημερινά νέα δύναμη για να ζήσουμε την καθημερινότητά μας με επιτυχία.

Για να κτιστεί ένα σπίτι, ένα οικοδόμημα, απαιτείται άδεια οικοδομής από το κράτος. Ο λόγος που απαιτείται η άδεια δεν είναι μόνο εισπρακτικός, αλλά κυρίως είναι λόγοι προστασίας των πολιτών από εκμετάλλευση επιτήδειων και έλεγχο της επάρκειας, ώστε να μην υπάρξουν κίνδυνοι περιουσιών ή ζωής. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν ένα οικοδόμημα δεν πληροί τους όρους μιας καλής και εγγυημένης αντοχής, αργότερα θα θρηνήσουμε θύματα. Αυτός είναι και ο λόγος που άδειες οικοδομής δεν έχουν απεριόριστη διάρκεια, αλλά έχουν περιορισμένη περίοδο που πρέπει να υλοποιηθούν και αν όχι, τότε να επανεξεταστούν τα δεδομένα, διότι οι τεχνικές αλλάζουν συνεχώς και τα κτίρια πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στις τρέχουσες ανάγκες και όχι στις ανάγκες της προηγούμενης δεκαετίας. Υλικά και τεχνολογία των κατασκευών αλλάζουν διαρκώς, ακριβώς γιατί οι ανάγκες μας μεταβάλλονται, οι απαιτήσεις μας είναι συνεχώς υψηλότερες, και κανείς δεν θέλει να οικοδομεί νέο κτίριο με παλιά υλικά, με παλιές τεχνικές, αν και μικροσκοπική ανάλυση αποδεικνύει ότι σε κάθε περίπτωση τα υλικά προέρχονται όλα από την φύση με διαφορετική κατεργασία και σύνθεση. Και αυτό είναι ένα καλό μάθημα για την οικοδομή της ατομικής μας πίστης. Για ένα σύγχρονο οικοδόμημα ατομικής και προσωπικής πίστης τα υλικά παρέχονται από την φύση και το παρελθόν. Η επεξεργασία των υλικών, ο σχεδιασμός του οικοδομήματος και το επιμελημένο αποτέλεσμα είναι προϊόν αποκλειστικά της ατομικής μας επιλογής και ευθύνης.