Στο εμπόριο η έννοια της έκπτωσης δηλώνει την προσφορά κάποιου προϊόντος σε χαμηλότερη τιμή. Ενώ δηλαδή μέχρι χθες η εμπορική αξία και η αναγραφόμενη τιμή ήταν υψηλή, σήμερα η τιμή αυτή χαμηλώνει και όλα αυτά σε μια προσπάθεια του εμπόρου να προσελκύσει αγοραστές και να πετύχει δυο πράγματα. Από την μια να αδειάσει τις αποθήκες και το κατάστημά του από εμπόρευμα προκειμένου να έχει χώρο για το νέο εμπόρευμα – αυτή άλλωστε είναι η δουλειά του εμπόρου, να φέρνει εμπορεύματα και να αδειάζει τις αποθήκες του πουλώντας τα προκειμένου να φέρει νέα εμπορεύματα – και από την άλλη να βάλει μέσα στο ταμείο του όσο γίνεται περισσότερο μετρητό χρήμα, στοιχείο που αποτελεί και τον τελικό στόχο κάθε εμπόρου. Ο έμπορος δηλαδή δεν κάνει μουσειακή συγκέντρωση αγαθών, αλλά αποσκοπεί στην πώληση των αγαθών σε καλύτερη τιμή προκειμένου να αγοράσει και πάλι νέα αγαθά και αυτά με τη σειρά τους να πωληθούν και ούτω καθ εξής, παρακολουθώντας αποκλειστικά το τελικό ποσό που συγκεντρώνει στο ταμείο του. Αυτή την εμπορική οπτική γωνία και πρακτική μας συνιστά ο Χριστός και για την αύξηση της πίστης μας στον ζωντανό θεό προκειμένου να γινόμαστε εμπειρότεροι και αποτελεσματικότεροι στην καθημερινότητά μας.
Αρχεία για:2017
Στην εποχή του ατόμου
Ο τίτλος δεν αναφέρεται στην εποχή της διάσπασης του ατόμου και την ατομική ενέργεια, αλλά στην ανάδειξη της προσωπικότητας του ατόμου, του φυσικού προσώπου ως κυρίαρχο στοιχείο στις αξίες της ζωής.
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που το πρόσωπο του ανθρώπου αναγνωρίζεται ως η ύψιστη αξία ανάμεσα σε όλα τα άλλα στοιχεία που συνθέτουν την καθημερινότητά μας. Και αυτή ακριβώς η αξιολόγηση μας παραπέμπει στην διδασκαλία του Χριστού, ο οποίος είχε θέσει ως κυρίαρχο και κεντρικό θέμα της διδασκαλίας και της καθημερινής πρακτικής του, τον άνθρωπο, το φυσικό πρόσωπο και την ζωή του, προβιβάζοντας τη ζωή από την απλή κουρασμένη ζωή στην άφθονη και περίσσια ζωή, μια ζωή χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς χρονικά όρια και χωρίς σύνορα.
Συνεπώς, αν κάποιος εστιάσει και αναζητήσει μέσα στην διδασκαλία του Χριστού αυτήν την μοναδική αξία και προβολή της σημασίας του ατόμου, του φυσικού προσώπου, τότε αλλάζει η οπτική του γωνία και από την επιβαλλόμενη θρησκευτικότητα μεταφέρεται στους καρπούς μιας μόνιμης και σταθερής σύνδεσης με την πηγή του ζωντανού νερού και της ζωής χωρίς ημερομηνία λήξης.
Τα 29 λαμπάκια
Όταν οδηγούμε ένα αυτοκίνητο και ανάψει ένα λαμπάκι στην οθόνη του οχήματος δεν αδιαφορούμε. Αντίθετα, αν ο κατασκευαστής έχει βάλει και ήχο, ακούγοντας τον ήχο και βλέποντας το αναμμένο λαμπάκι, υφιστάμεθα όλοι ένα πρώτο σοκ, μέχρι να σταματήσουμε και να ελέγξουμε το όχημα. Δεν έχω υπόψη μου κανένα λογικό άνθρωπο να ακούει τον διαπεραστικό ήχο του σήματος βλάβης και κινδύνου, να βλέπει ένα λαμπάκι να αναβοσβήνει και να αδιαφορεί! Ακόμη και αν η οθόνη έχει δέκα ή είκοσι ή τριάντα λαμπάκια και μόνο ένα δείχνει κάποιο πρόβλημα, ενώ τα 29 είναι εντάξει. Αντίθετα, όλοι σπεύδουμε αμέσως να ενημερωθούμε για το τι μπορεί να συμβαίνει και να λάβουμε τα μέτρα μας, αν μάλιστα έχουμε σχεδιάσει ένα πολύ μακρινό ταξίδι. Αυτή ακριβώς η άμεση αντίδραση, είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ζωής, η οποία θέλει να κινείται προς το αύριο χωρίς κανένα γνωστό τουλάχιστον κίνδυνο. Και αυτό ισχύει και για την υγεία της ζωντανής πίστης. Όταν ο άνθρωπος της πίστης ακούσει τον χαρακτηριστικό ήχο και διαπιστώσει ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά στην καθημερινή του ζωή, οφείλει όχι μόνο να μην αδιαφορήσει αλλά να αναζητήσει αμέσως διάγνωση στο πρόβλημά του και να προβεί σε επιδιόρθωση της ζημιάς, αν μάλιστα έχει βάλει πλώρη για ένα μακρινό και ατέλειωτο ταξίδι χωρίς επιστροφή.