Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Κέντρο της διδασκαλίας και του ενδιαφέροντος του Χριστού δεν ήταν τα δένδρα ή τα ζώα αλλά ήταν ο άνθρωπος. Μπορεί να χρησιμοποιούσε παραδείγματα από την φυσική ζωή και τις καθημερινές εργασίες των ανθρώπων της εποχής του, αλλά κέντρο του ήταν πάντοτε ο άνθρωπος. Μάλιστα δεν ήταν απλά ο άνθρωπος, αλλά ήταν ο εσωτερικός άνθρωπος, το εσωτερικό σημείο εκείνο του κάθε ανθρώπου όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις με τις οποίες θα ζήσω τις επόμενες στιγμές ή τις επόμενες μέρες και χρόνια. Ο Χριστός δηλαδή δεν προσπάθησε με εξωτερικές οδηγίες να βοηθήσει τους ανθρώπους τότε και σήμερα, αλλά προσπάθησε να εξηγήσει τότε και σήμερα τον μηχανισμό για το πως θα παίρνω τις σωστές αποφάσεις ώστε να έχω και την καθημερινότητα που επιθυμώ, αλλά και το μέλλον που επιθυμώ. Όχι μόνο το πρόσκαιρο, το οποίο είναι πολύτιμο, αλλά είναι περιορισμένης χρονικής διάρκειας και κάποια στιγμή τελειώνει, αλλά και το μέλλον πέραν του προσωρινού, πέραν του ανθρώπινου βίου. Διότι αν δεν ευθυγραμμιστεί το εγγύς μέλλον με το μακρύτερο μέλλον, κινδυνεύω να φτάνω σε αδιέξοδα, κινδυνεύω να βρίσκομαι στο σκοτάδι, κινδυνεύω να παίρνω αποφάσεις χωρίς νόημα, αφού δεν γνωρίζω τον τελικό προορισμό του ταξιδιού μου. Δεν άφηνε δηλαδή ο Χριστός το μέλλον στα χέρια άλλων, αλλά ήθελε με κάθε τρόπο να εξηγήσει στον άνθρωπο ότι είναι κυρίαρχος και των προσωρινών του αποφάσεων, αλλά παράλληλα και των μεγάλων αποφάσεων που φτάνουν ως το τέλος του δρόμου, ως την ολοκλήρωση του ταξιδιού μου. Και αυτό δεν είναι απλά ένα δώρο, αλλά είναι η ουσιαστικότερη αποκάλυψη. Διότι αγάπη δεν είναι να είσαι εξαρτημένος από μένα, αλλά αγάπη είναι να σε μάθω πως να περπατάς και να κατακτήσεις το δικό σου σκοπό.
Αρχεία για:2017
Ελευθερία ή θάνατος; 7
Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Κατά κανόνα το παρελθόν μας προδικάζει και το μέλλον μας. Αν όσα έχουμε ήδη πράξει είναι αρνητικά θησαυρισμένα στην ψυχή μας, στον εσωτερικό μας κόσμο, αυτά δηλητηριάζουν και την προοπτική του αύριο και του μέλλοντός μου. Αν είναι θετικά, τότε προοιωνίζουν ένα καλύτερο μέλλον. Τα αδιέξοδα λοιπόν του χθες, αν δεν λυθούν, αποτελούν τροχοπέδη για το αύριο. Αν βρω όμως την λύση τους, τότε και το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο. Τα λάθη μου, αν δεν τα ανακαλύψω και δεν τα διορθώσω, αυτά με κρατούν δέσμιο του αύριο, μακριά από την ελευθερία που ονειρεύομαι. Μόνη λύση είναι να απαλλαγώ από τα βάρη του χθες και να οργανώσω μια πορεία χωρίς επανάληψη των περασμένων λαθών. Και ο Χριστός το εξήγησε με τον καλύτερο τρόπο. Όποιος πράττει την αμαρτία είναι δούλος της αμαρτίας. Και αυτό δεν είναι θεωρητικό αλλά πρακτικό στην καθημερινή μου ζωή. Διότι αμαρτία είναι τα λάθη που κάνω. Και ενώ εγώ νομίζω ότι ζημιώνω τον θεό και την εκκλησία, στην πράξη εγώ είμαι και γίνομαι αιχμάλωτος των δικών μου αμαρτιών. Των δικών μου λαθών τις συνέπειες εγώ τις πληρώνω και όχι κάποιος άλλος. Πρώτη πράξη λοιπόν είναι να αντιληφθώ τα αδιέξοδά μου και να αναζητήσω λύσεις. Από τα λάθη και τις αμαρτίες μου μόνο εγώ ζημιώνομαι και κανένας άλλος.
Ελευθερία ή θάνατος; 6
Αν και ο άνθρωπος είναι θνητός, ωστόσο κανείς δεν θέλει ούτε να σκέπτεται ούτε να βιώνει τον θάνατο. Και αυτό είναι μια παγκόσμια αντίδραση μπροστά στο άγνωστο του θανάτου. Όλοι θέλουμε ζωή, γι΄αυτήν αγωνιζόμαστε καθημερινά και κανείς δεν θέλει να σκέπτεται τον θάνατο, όσο μεγάλη ηλικία και αν έχει. Και είναι προφανές ότι αυτό αποτελεί μια παγκόσμια ανάγκη, ένα ζητούμενο καθολικό, την αποφυγή του θανάτου και την διατήρηση της ζωής. Μπορεί η καθημερινότητα να είναι θορυβώδης και να μην μας αφήνει χρόνο να σκεπτόμαστε το θάνατο, αλλά αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις ειδήσεις για να καταλάβει τον πόνο που προκαλεί ένας θάνατος. Και αυτό ήθελε ο Χριστός να τονίσει στους ακροατές της διδασκαλίας του. Ο θάνατος είναι ξένο στοιχείο της ζωής του ανθρώπου και καθένας καλείται να ανακαλύψει τον τρόπο που θα ξεφύγει από αυτήν την καταθλιπτική πραγματικότητα. Η υπόδειξή του είναι σαφής. Το σκοτάδι και ο θάνατος δεν φεύγουν με κτυπήματα και κλάματα. Ο μόνος τρόπος είναι ο άνθρωπος προσωπικά και ατομικά να ανακαλύψει πρώτα τον εαυτό του και στην συνέχεια το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. Και διαχωρίζοντας την αλήθεια από το ψέμα, και το φως από το σκοτάδι, να παίρνει προσωπικές αποφάσεις και να κάνει ατομικές επιλογές που τον φέρνουν πιο κοντά στην αλήθεια και πιο μακριά από το ψέμα, που τον φέρνουν πιο κοντά στο φως και πιο μακριά από το σκοτάδι. Δεν υπάρχουν μαγικοί τρόποι. Καθένας καλείται να κάνει τις προσωπικές του επιλογές που θα τον φέρνουν πιο κοντά σε εκείνο που ο ίδιος εκτιμά ως πολύτιμο αγαθό της ζωής.
Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Ελευθερία ή θάνατος; 5
Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Η αμαρτία δεν είναι έννοια μεταφυσική μόνο, αλλά είναι πρωτίστως έννοια πρακτική και καθημερινή. Αν δηλαδή κλέψω, δεν χρειάζεται πάντα να περιμένω την τιμωρία του Θεού, αλλά ο ανθρώπινος νόμος με καταδικάζει για την συγκεκριμένη πράξη μου. Αυτό ισχύει για όλα τα θέματα της καθημερινότητας, άσχετα αν πολλές φορές η ποινή των πράξεών μου δεν είναι άμεση ή δεν συλλαμβάνομαι για την παράνομη πράξη μου. Το ίδιο ισχύει και για τα ζητήματα που έχουν σχέση με την προσωπική μου ζωή και την προσωπική μου καθημερινότητα, άσχετα αν κανείς δεν με βλέπει και οι συνέπειες βαρύνουν μόνον εμένα. Αν δηλαδή ο εσωτερικός μου άνθρωπος και η συνείδησή μου γνωρίζουν την παράνομη πράξη μου, αυτό είναι αρκετό για να μεταβληθεί σταδιακά η ζωή μου σε μια κόλαση εσωτερικής ανεπάρκειας και προσωπικής αβεβαιότητας, με συνέπεια ο εσωτερικός μου κόσμος να γίνεται κάθε μέρα και πιο σκοτεινός, η ζωή μου να βαδίζει αρνητικά και όχι θετικά, και κυρίως η αδυναμία στις ορθές αποφάσεις μου να γίνεται σταδιακά νόμος και άλλοι να αποφασίζουν για μένα. Δηλαδή έχω πάψει να είμαι κύριος του εαυτού μου και έχω γίνει δούλος κάποιων άλλων που αποφασίζουν για μένα. Αυτή την έννοια ήθελε ο Χριστός να αποσαφηνίσει στους μαθητές και ακροατές του μιλώντας για δουλεία που προέρχεται από τα λάθη μου και όχι αναγκαστικά από κάποιον εξωτερικό εχθρό. Η ψυχική δουλεία, η δουλεία του εσωτερικού μου κόσμου, είναι η χειρότερη πηγή των κακών της καθημερινότητας, αλλά και της αιωνιότητάς μου. Και αυτή πρέπει να αποβληθεί από την προσωπική μου ζωή.
Ελευθερία ή θάνατος; 4
Η συγκεκριμένη εκπομπή αποτελεί μέρος μιας σειράς: Ελευθερία ή θάνατος;
Πολλές φορές η πραγματική ζωή δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες της πίστης, και πολλές φορές η ανάγκες της πίστης δεν συμβαδίζουν με την πραγματική καθημερινή μας ζωή. Αυτό έχει ως συνέπεια να βρισκόμαστε σε αδιέξοδα, είτε στα ζητήματα της καθημερινής ζωής, είτε στα ζητήματα της πίστης. Και οι δυο αυτοί τομείς όμως είναι βιώματα προσωπικά και τα λάθη πληρώνονται επί τόπου και πολλές φορές υποθηκεύουν και το μέλλον μας. Αυτός είναι και ο λόγος που θα πρέπει και οι δυο αυτές παράμετροι, δηλαδή η πίστη και η καθημερινότητα, να συνυπάρχουν και να συλλειτουργούν αρμονικά, συμπληρώνοντας η μια τις ανάγκες της άλλης. Σε διαφορετική περίπτωση αποσυρόμαστε από την καθημερινή πραγματικότητα και γινόμαστε απόκοσμοι ή μένουμε στην καθημερινότητα αλλά έχουμε ήδη χάσει ένα τμήμα της ζωτικής πίστης μας. Απλούστατα, γιατί δεν έλυσα τα ζητήματα που με απασχολούν με βάση τα δεδομένα της πίστης μου, αλλά ή τα παράβλεψα ή τα έλυσα ακολουθώντας λάθος συνταγές. Και αυτό βεβαίως και προσωρινά μπορεί να φέρει συμφορές και κατά πάσαν πιθανότητα τα λάθη μου θα πληρωθούν στο μέλλον. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο ίδιος ο Χριστός δεν άφησε περιθώρια, αλλά έβαλε τα πράγματα σε μια ευθεία, σε ένα και μοναδικό δρόμο: Η πίστη μου αποδεικνύεται από την πετυχημένη καθημερινότητά μου, και η καθημερινότητά μου αποδεικνύει την λειτουργία της ζωντανής πίστης μου στον αναστημένο Χριστό. Ούτε η φυγή από την πραγματική ζωή με πρόσχημα της πίστη, ούτε η άρνηση της πίστης με πρόσχημα τις δυσκολίες της ζωής αποτελούν μέρος της διδασκαλίας του Χριστού.
- « Προηγούμενη σελίδα
- 1
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- …
- 34
- Επόμενη σελίδα »