Ο συλλογισμός είναι παράγωγο του λόγου και δηλώνει την λογική σύνδεση πολλών λόγων σε μια πορεία κατανόησης περισσότερων πραγμάτων.

Ο συλλογισμός δηλαδή είναι η πορεία της σκέψης μας από το ένα θέμα σε  άλλο σχετικό θέμα, και από αυτή την ακολουθία προέρχεται ένα ουσιαστικό λογικό αποτέλεσμα που φωτίζει τη ζωή μου και επιλύει τα προβλήματά μου. Δεν είναι ο συλλογισμός κενή  φιλοσοφική διαδικασία, αλλά είναι παράγωγο της πρακτικής σκέψης πάνω στα καθημερινά μου προβλήματα.

Με τον συλλογισμό ξεκινάμε την ημέρα μας, με τον συλλογισμό επεξεργαζόμαστε όλα τα θέματα που μας απασχολούν, με τον συλλογισμό καταλήγουμε στην εμπειρία και στην μάθηση. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Και αν για τα καθημερινά ζητήματα η διαδικασία του συλλογισμού είναι το βασικό μας εργαλείο, πολύ περισσότερο ο συλλογισμός αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο στην λογική λατρεία του πιστού, ο οποίος καλείται να επιλύει τα καθημερινά του προβλήματα, αλλά με την προοπτική της αιωνιότητας.

Εδώ η ύπαρξη του λογικού συλλογισμού είναι όχι μόνον πολύ περισσότερο αναγκαία, αλλά έχει ανάγκη βαθύτερης καλλιέργειας, διότι καλούμαστε να δαμάσουμε τις σύγχρονες προκλήσεις με γνώμονα την νίκη και την εικόνα της αιωνιότητας.

Και αν για τα καθημερινά προβλήματα η γνώση και η εμπειρία είναι εκ των ων ουκ άνευ, είναι προφανές ότι η γνώση και η εμπειρία σε βαθμό μακρύτερων και βαθύτερων συλλογισμών στα θέματα του λόγου της πίστης είναι η απαραίτητη προϋπόθεση, όπως για να διαβεί κάποιος τον ωκεανό δεν αρκεί μια απλή βαρκούλα, αλλά χωρίς υπερωκεάνιο το ταξίδι θα μείνει μόνον στα όνειρα.