Η έννοια της αλληλεπίδρασης ή της διάδρασης (interaction) είναι μια σύγχρονη έννοια που χρησιμοποιούμε όλοι στην καθημερινότητά μας και δηλώνει ότι εγώ κάνω κάτι αλλά και κάποιος άλλος κάνει επίσης κάτι για να υπάρξει ένα αποτέλεσμα.

Για παράδειγμα, πατώντας ένα κουμπί στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνό μας συμβαίνουν διάφορα πράγματα, ανάλογα με τον προγραμματισμό που υπάρχει στη συσκευή μας. Ο κατασκευαστής δηλαδή έχει βάλει μια ικανότητα στη συσκευή μας, αλλά αυτή η ικανότητα παραμένει αδρανής μέχρι τη στιγμή που εμείς θα πατήσουμε το κατάλληλο κουμπί για να έλθει αυτή η ικανότητα στην επιφάνεια και να γίνει αυτό που εγώ επιδιώκω.

Όπως δηλαδή στην αρχαιότητα ο γεωργός έπρεπε να σπείρει τον σπόρο – και όχι μόνον κάνοντας προσευχές – για να φυτρώσει το φυτό και να πάρει τον καρπό την κατάλληλη εποχή, έτσι και σήμερα εμείς βιώνουμε τις δυνάμεις (τις δυνατότητες) που βρίσκονται μέσα σε μια συσκευή, πατώντας ένα συγκεκριμένο κουμπί και όχι κάνοντας κάτι άλλο ή λέγοντας προσευχές μόνον!

Η διάδραση δηλαδή προϋποθέτει και εμπεριέχει τον όρο “δράση”, δηλαδή πράξη, όπου ο μεν ένας κάνει το δικό του το έργο, εμείς δε κάνουμε το δικό μας. Χωρίς την παρουσία του έργου του ενός δεν μπορεί να υπάρχει αποτέλεσμα.

Έτσι και στα ζητήματα της πίστης για να υπάρχει αποτέλεσμα δεν αρκεί μόνον η πίστη που έχει βάλει ο δημιουργός μέσα μου, αλλά θα πρέπει και εγώ προσωπικά και ατομικά να κατανοήσω και να μάθω πρακτικά με ποιο τρόπο η δύναμη του θεού μπορεί να περάσει από την δική του δεξαμενή σε μένα, ώστε να υπάρχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Η δύναμη της ανάστασης του Χριστού είναι διαθέσιμη, αλλά για να ενεργοποιηθεί απαιτείται γνώση, εμπειρία και πρακτική εφαρμογή από το φυσικό πρόσωπο. Σε διαφορετική περίπτωση η αφθονία των νερών του Νιαγάρα ή του Νείλου είναι στη διάθεσή μου αλλά εγώ πεθαίνω από δίψα. Και αυτό είναι τραγικό.