Βασική προϋπόθεση για την κατανόηση και την εφαρμογή των αληθειών του Ευαγγελίου είναι η προσοχή και η συνέπειά μας, όπως άλλωστε ισχύει και για όλες τις επιστήμες και τα επαγγέλματα στα οποία διαπρέπουμε στην καθημερινότητά μας.

Χωρίς προσοχή και συνέπεια σε αυτό που πιστεύουμε και πράττουμε, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρξει προκοπή. Μπορεί να υπάρχει ερασιτεχνισμός και βεγγαλικά, αλλά ζωή με αποτελέσματα δεν μπορεί να υπάρξει μέσα από μισόλογα, κάτι είδα, κάτι άκουσα, κάτι μου είπανε. Για να παραχθεί έργο απαιτείται συνέπεια, απαιτείται αφοσίωση και θυσία, απαιτείται κατανόηση και αξιολόγηση, απαιτείται υπευθυνότητα κατά πάντα.

Βέβαια εμείς οι Έλληνες θέλουμε τα πάντα χωρίς να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας, θέλουμε μόλις γεννηθούμε να έχουμε εξασφαλίσει και την ζωή και την σύνταξή μας, θέλουμε οι άλλοι να δουλεύουν για μας, θέλουμε οι άλλοι να έχουν την ευθύνη και όχι εμείς.

Και φυσικά αυτά είναι ουτοπίες, διότι ξέρουμε όλοι ότι χωρίς εκπαίδευση, σκληρή δοκιμασία και συναγωνισμό, χωρίς ελπίδα και πίστη και θυσίες χρόνου και χρήματος, τίποτα απολύτως δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Το ίδιο ισχύει και στα ζητήματα της πίστης. Χωρίς καλλιέργεια, χωρίς στρώσιμο στο διάβασμα και προσοχή στην εφαρμογή, χωρίς κατανόηση των αληθειών της Βίβλου, καμιά πίστη ζωντανή και παραγωγική δεν υπάρχει, με βάση τα όσα ο ίδιος ο Χριστός και οι μαθητές του μας περιγράφουν μέσα στην Καινή Διαθήκη.

Η πίστη στον αναστημένο Χριστό είναι ένας ζωντανός οργανισμός μέσα μας και η καλλιέργειά του εξαρτάται από την δική μας αφοσίωση και το δικό μας ενδιαφέρον για τα ζητήματα αυτά. Κανείς άλλος δεν είναι υπεύθυνος για την κατάσταση της αναποτελεσματικής πίστης μου εκτός από εμένα τον ίδιο προσωπικά, αν και θα βόλευε να φταίνε πάντα οι άλλοι και όχι εγώ.