Όσο περισσότερο προσέχουμε στα λόγια της Βίβλου, τόσο καλύτερα κατανοούμε την δημιουργία του κόσμου, πρώτα του φυσικού – ορατού και μη – και κατόπιν την σοφία και την δύναμη, την ικανότητα και το ενδιαφέρον του δημιουργού.

Διότι ο δημιουργός δεν δημιουργεί τυχαία, αλλά δημιουργεί με σχεδιασμό, με σαφήνεια και ακρίβεια, με ασφάλεια για λειτουργία μέσα στην αιωνιότητα, με στόχους πολύ πιο μακριά από τους δικούς μας.

Για τον λόγο αυτό και η αναζήτηση και κατανόηση των λόγων της Βίβλου αποτελεί την βασική μας πηγή έμπνευσης για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, διότι δεν είναι μόνον τα βλεπόμενα, οι δημιουργίες που φαίνονται, αλλά είναι και οι προθέσεις, οι στόχοι, η αγάπη για τις δημιουργίες μας, το συνεχές ενδιαφέρον μας για ό,τι κάνουμε, και πάνω από όλα είναι η εξελικτική μας πορεία και η δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων για το επόμενο βήμα της δημιουργίας μας.

Και ενώ πολλές φορές χανόμαστε μέσα στον ενθουσιασμό μας για ό,τι κάνουμε, έρχεται η Βίβλος να μας προσγειώσει και η φύση για να προστατέψει. Αυτά που ήδη ξέρουμε είναι σταγόνα στον ωκεανό και αυτά που ήδη έχουμε δημιουργήσει – είτε ως άτομα είτε ως κοινωνίες – είναι βρεφικά παιχνίδια μπροστά στα καταπληκτικά και αιώνια δημιουργήματα του δικού μας δημιουργού, ο οποίος ό,τι έχει δημιουργήσει και μπορούμε να το κατανοήσουμε, είναι τέλειο, λειτουργεί εδώ και χιλιάδες ή και εκατομμύρια χρόνια, χωρίς σύγχυση και καταστροφικές συνέπειες.

Από την άλλη, είναι προφανές ότι η υπερηφάνεια που συνοδεύει κάθε μεγάλο ανθρώπινο δημιουργό δεν υπάρχει στον δημιουργό μας. Απλούστατα διότι η υπερηφάνεια προϋποθέτει μια μειονεκτική θέση από την οποία προσπαθώ να βγω, συγκρίνοντας τον εαυτό μου με κάποιον άλλον και αυτό είναι μια ανθρώπινη αδυναμία, την οποία όλοι πρέπει να ξεπεράσουμε συγκρίνοντας τον εαυτό μας με τον ίδιο τον δημιουργό μας και όχι με κάποιον άλλον.