Η κατανόηση και διαχείριση του κόσμου δεν είναι εύκολο πράγμα.

Διότι μπορεί να κατανοήσω κάτι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το κατέκτησα ή ότι μου ανήκει και μπορώ να το διαχειριστώ όπως εγώ θέλω.

Αντίθετα, είναι προφανές από την καθημερινή μας εμπειρία, ότι στον φυσικό κόσμο όλα σε κάποιον ανήκουν και τίποτα δεν είναι ελεύθερο για να το κάνω δικό μου. Από την γνώση μέχρι την αξιοποίηση και την χρήση όλα τα υλικά πράγματα – και όχι μόνον – ανήκουν σε άλλους και εγώ θα πρέπει να βρω τον δρόμο μου μέσα στην καθημερινότητα για να αποκτήσω τα δικά μου κτήματα, τις δικές μου κτήσεις, τα δικά μου διαχειριστικά πεδία.

Για τον λόγο αυτό και η διδασκαλία του Χριστού δεν είναι απλοϊκή, αλλά ξεκινά απλοϊκά για να μας οδηγήσει αργότερα στο βάθος που έχουμε όλοι ανάγκη για να κατανοήσουμε τον κόσμο και τον τρόπο που εμείς μέσα σε αυτόν θα βρούμε τον αιώνιο δρόμο.

Ζητούμενο συνεπώς κάθε φορά είναι η αφετηρία, ο στόχος και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούμε ώστε από το απλό και το εξωτερικό να περνάμε στο σύνθετο και  το εσωτερικό, από την επιφάνεια στο βάθος, από τα ορατά στα αόρατα.

Έτσι κατανοούμε τι ήθελε να πει ο Χριστός με την φράση “καταμάθατε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνει”, φράση που μας μεταφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος. Δεν ήθελε να γίνουμε φυσιοδίφες, αλλά να κατανοήσουμε το άγνωστο και αόρατο που λειτουργεί με βάση την αιώνια εντολή του δημιουργού χωρίς την δική μας παρέμβαση. Και αυτός είναι ο αόρατος κόσμος που οδηγεί με σοφία από το πρόσκαιρο στο αιώνιο, από το σήμερα στο αύριο, από την αποτυχία στην επιτυχία, από την κατανόηση του κόσμου στην κατάκτηση και υπέρβαση της δημιουργίας.

Η κατανόηση είναι η βάση της ζωής και της επιστήμης.

Κανείς δεν ζει αν δεν κατανοήσει το περιβάλλον του. Και η κατανόηση είναι μια έννοια που όλοι οι άνθρωποι την βιώνουμε καθημερινά, αλλά λίγοι ασχολούνται με την ουσία του περιεχομένου και της πρακτικής που αυτή συνεπάγεται για την καθημερινότητα.

Όσο πιο ουσιαστικά και βαθιά κατανοούμε κάτι, τόσο η χρήση του είναι ευκολότερη. Όσο βαθαίνουμε στην κατανόηση όλων των θεμάτων που μας περιβάλλουν, τόσο μεγαλύτερη απήχηση έχουν οι πράξεις μας στους γύρω και το περιβάλλον γενικότερα. Όσο λιγότερο κατανοούμε κάτι, τόσο η ζωή μας είναι πιο δύσκολη και μάταια.

Η κατανόηση των αξιών είναι η πρώτη φροντίδα όλων των ανθρώπων, γιατί από αυτή την κατανόηση θα προκύψει η συμπεριφορά μας για όλα τα ζητήματα της καθημερινότητας.

Όσο κατανοούμε την αξία των γονιών μας, τόσο περισσότερο η εκτίμησή μας για αυτούς γίνεται πιο ουσιαστική. Όσο κατανοούμε την αξία των φίλων, τόσο πιο γνήσια είναι η φιλία μας. Όσο κατανοούμε σε βάθος την αγάπη, τόσο πιο ουσιαστική αγάπη προσφέρουμε. Όσο κατανοούμε την αξία της πίστης, τόσο περισσότερο μεταφερόμαστε από τις παιδικές εικόνες και την χαρά που μας έδιναν ως παιδιά, στο περιεχόμενο και στην έννοια των εικόνων και στο μήνυμα που αυτές περιέχουν.

Όσο καλύτερα κατανοούμε την αξία των δώρων του δημιουργού μας, τόσο καλύτεροι διαχειριστές γινόμαστε και αυτό δεν έχει αξία μόνον για τους άλλους, αλλά και για μας τους ίδιους. Όσο βαθύτερα κατανοούμε τις λειτουργίες του φυσικού κόσμου, τόσο καλύτεροι επιστήμονες γινόμαστε.

Όσο καλύτερα και βαθύτερα κατανοούμε τους δρόμους του δημιουργού, τόσο καλύτεροι συνεργάτες γινόμαστε. Η κατανόηση είναι η αρχή της ζωής, της καθημερινής και της αιώνιας.