Επειδή όσο ζούμε οι ανάγκες μας δεν τελειώνουν, θα πρέπει να βρούμε τρόπο, ώστε, όσο εξαρτάται από εμάς, και οι ανάγκες μας να είναι ρεαλιστικές, αλλά και τα αποθέματα για την κάλυψή τους να είναι επαρκή.
Και επειδή εμείς νομίζουμε ότι κάποιος άλλος θα φροντίσει, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι κανείς δεν πρόκειται να ασχοληθεί αποτελεσματικά με την υπόθεσή μας, αν εμείς πρώτοι δεν σκύψουμε στο πρόβλημα που μας απασχολεί. Αν αυτό δεν συμβεί, τότε είναι προφανές ότι και η εσωτερική μας ισορροπία δεν είναι ασφαλής και οι δυνάμεις μας είναι μικρές και αναιμικές.
Για τον λόγο αυτό η ορθή πρακτική πρέπει να είναι η εσωτερική μας ενίσχυση σε καθημερινή βάση, ώστε να κατανοούμε τον κόσμο, το περιβάλλον και τις σύγχρονες συνθήκες ζωής και να μην πέφτουμε σε παγίδες καταστροφικές, σε παγίδες που απαιτούν δυνάμεις πέραν των δικών μας για να απελευθερωθούμε. Και αυτό προϋποθέτει ενίσχυση της εσωτερικής μας πίστης, ενίσχυση του εσωτερικού μας κόσμου γενικότερα, ώστε να έχουμε αποθέματα δυνάμεων στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας και των προβλημάτων της.
Η περίπτωση της γυναίκας που πλησιάζει τον Χριστό χωρίς εκείνος να το ξέρει και χωρίς κανείς να την αντιληφθεί, είναι ένα καθαρό παράδειγμα λειτουργικής και αποτελεσματικής πίστης. Παράδειγμα πίστης που δεν εκδηλώνεται με λόγια, αλλά με σιωπηλή πράξη η οποία έχει κραυγαλέα όμως αποτελέσματα.
Κύριο χαρακτηριστικό στην περίπτωση αυτή είναι η δήλωση του ίδιου του Χριστού: το στοιχείο που έφερε την απαλλαγή της από την μάστιγα της αιμορραγίας ήταν η πίστη της. Αυτό ήταν το εργαλείο και ο αγωγός που χρησιμοποιήθηκε για να περάσει η δύναμη του Χριστού σε εκείνη την ανώνυμη γυναίκα και όχι κάτι άλλο μαγικό ή απόκρυφο.
Και προφανώς αυτό το ίδιο εργαλείο, το ίδιο εφόδιο της πίστης, έχει βάλει ο δημιουργός μέσα σε όλους μας. Το ερώτημα είναι αν μπορεί αυτό το εφόδιο να λειτουργήσει και να αξιοποιηθεί από τον καθένα μας για τις σημερινές προσωπικές μας αναζητήσεις και αδιέξοδα, ή έχει ήδη απαξιωθεί στην συνείδησή μας και έχει ήδη απολέσει την λειτουργική του δυνατότητα από τους δικούς μας λανθασμένους χειρισμούς στον εσωτερικό μας κόσμο.
