Η περιφρόνηση και υποτίμηση έχουν συνέπειες στην καθημερινότητά μας, πολύ περισσότερο όταν αυτό αφορά θεμελιακές αξίες ζωής.
Η υποτίμηση, η περιφρόνηση και η ηθελημένη άγνοια είναι στοιχεία για τα οποία ο ίδιος ο Χριστός μίλησε με αυστηρότητα, ακριβώς γιατί οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη προσοχής και έρευνας των πραγμάτων, χωρίς ούτε ευκολόπιστοι να είμαστε αλλά ούτε και να αμελούμε την έρευνα των όσων λέγονται και γίνονται γύρω μας και μας αφορούν.
Μάλιστα, για να διώξει κάθε αμφιβολία για την περίπτωση που κάποιος θα θεωρούσε κάτι από την διδασκαλία του ως περιττό, έφτασε στο σημείο να εξηγήσει με απόλυτη σαφήνεια ότι ο νόμος δεν πρόκειται να ατονίσει και να πάψει να είναι χρήσιμος, ακόμη και κατά τα πλέον μικρά τμήματά του. Ακόμη και τα σημάδια του κειμένου – που βοηθούν να καταλάβουμε το νόημα, αλλά και τα γράμματα έχουν την δική τους αξία, ως στοιχεία και εφόδια για την ζωή των πιστών.
Και αυτή ακριβώς η επιμονή του Χριστού στην λεπτομέρεια και όχι μόνον στις γενικότητες της πίστης είναι ένα στοιχείο που πρέπει να προβληματίσει κάθε Έλληνα με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Διότι όλοι εμείς είμαστε πιστοί του Χριστού, αλλά τις περισσότερες φορές με πλήρη ή σημαντική άγνοια της διδασκαλίας του. Εμείς την θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια, αλλά έτσι δεν μπορεί να γίνει πράξη και να αποδώσει καρπούς μέσα στην καθημερινότητά μας. Μοιάζει δηλαδή με την γνώμη που έχουμε για ένα αυτοκίνητο χωρίς να έχουμε μπει μέσα και χωρίς να ξέρουμε πως λειτουργεί για να εξυπηρετεί τις ανάγκες μας.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έχουμε το όνομα του Χριστιανού, αλλά δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα εφόδια που μας παρέχει η διδασκαλία του Χριστού, ώστε και η καθημερινότητα να είναι ανεκτή, αλλά και η αιωνιότητα να είναι προσβάσιμη μέσα από τις ρητές και σαφείς οδηγίες που εκείνος μας έδωσε.
Η περιφρόνηση και υποτίμηση των οδηγιών της διδασκαλίας του Χριστού δεν βλάπτει εκείνον, αλλά στερεί εμάς από την ποιότητα ζωής που εκείνος προσφέρει.
