Η κατάρρευση ενός υπερ-αιωνόβιου οργανισμού δεν είναι σύνηθες φαινόμενο, διότι θεωρούμε την μακροβιότητα ως απόδειξη της καλής λειτουργίας.
Ωστόσο, από το παράδειγμα της Thomas Cook, ενός κολοσσού στον τομέα του τουρισμού, είναι η απόδειξη ότι η απουσία εκσυχρονισμού και κατανόησης των αναγκών της σύγχρονης καθημερινότητας, αποτελεί κίνδυνο ακόμη και για τους μακροβιότερους οργανισμούς. Παλαιότερες καλές επιδόσεις και επιτυχίες δεν εξασφαλίζουν στο διηνεκές τις επιτυχίες.
Αν δηλαδή το ταξίδι από την Αθήνα στην Τρίπολη ξεκινήσει καλά, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψουμε να προσέχουμε στο υπόλοιπο της διαδρομής. Και αυτό είναι προφανές, διότι ένα ταξίδι, όπως είναι η ατομική μας καθημερινότητα, απαιτεί κάθε στιγμή να ανανεώνουμε την προσοχή μας, κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου να εξασφαλίζουμε την ορθή εκτίμηση της κατάστασης. Σε διαφορετική περίπτωση η καταστροφή είναι βέβαιη, αφού και το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Στην περίπτωση του τουριστικού οργανισμού που οδηγήθηκε στην καταστροφή, η αναζήτηση των αιτίων απαιτεί πολύπλοκη εξήγηση, διότι άλλο χαρακτήρα είχε ο τουρισμός πριν από εκατό ή πενήντα χρόνια και άλλο έχει σήμερα με την μεταμόρφωση της κοινωνίας μέσω του internet.
Στους δικούς μας καιρούς, κάθε οργανισμός που δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις και την σύγχρονη κάθε μέρα πραγματικότητα, κινδυνεύει με αφανισμό, διότι ο θάνατος παραμονεύει παντού και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά, όπως όταν οδηγούμε το αυτοκίνητό μας και μάλιστα όταν είμαστε κουρασμένοι και εξαντλημένοι.
Η συνεχής ανανέωση των δεδομένων της καθημερινής πραγματικότητας δεν είναι πολυτέλεια, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη για κάθε ζωντανό οργανισμό, για κάθε άνθρωπο.
Όπως στο σώμα μας οι ανανεωτικές λειτουργίες είναι αόρατες αλλά υπαρκτές μέσω του αίματος που κυκλοφορεί σε όλα τα σημεία του οργανισμού μας, το ίδιο ισχύει και για τον εσωτερικό μας άνθρωπο, τον άνθρωπο της πίστης.
Η ανανέωση του νου μας και του εσωτερικού μας κόσμου είναι η προϋπόθεση για την διατήρηση ενός υγιούς οργανισμού που λειτουργεί και παράγει όλο το έργο για το οποίο δημιουργήθηκε.
Η προσωρινή ζωή που ανανεώνεται κάθε στιγμή και κυκλοφορεί μέσα στο σώμα μας είναι η απόδειξη ότι ο δημιουργός έχει τον δικό του τρόπο να μεταμορφώνει τον εσωτερικό μας άνθρωπο και να τον καθιστά κατάλληλο για την προοπτική της αιωνιότητας και όχι μόνον της επιτυχημένης καθημερινότητας.
