Η προσπάθεια της σύγχρονης κοινωνίας να ελέγξει το έγκλημα (οικονομικό – κατά της ζωής – ψυχολογικό κλπ) , χρησιμοποιεί την φράση “όλα στο φως”, προκειμένου να είναι δυνατός ο έλεγχος των παράνομων πράξεων. Αυτό φυσικά ισχύει μόνον για τα εγκλήματα, διότι σε όλα τα υπόλοιπα θέματα της καθημερινότητας υπάρχει το απαραβίαστο των προσωπικών δεδομένων πάσης φύσεως.
Και αυτό φυσικά είναι απόλυτα κατανοητό, διότι σε διαφορετική περίπτωση η ζωή μας θα ήταν μια κόλαση, αφού καθένας θα ήθελε να ξέρει και να παρακολουθεί ακόμη και τα πιο μύχια γεγονότα και σκέψεις του εαυτού μας. Και όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν πάψει η ιδιωτική μας ζωή να είναι ιδιωτική, τότε και η ζωή μας θα περάσει στην σφαίρα του παραλόγου και της κακοποίησης κάθε φυσικής μας συμπεριφοράς.
Ωστόσο όλοι κατανοούμε ότι οι εξωτερικές μας πράξεις, αυτές που είναι ορατές και από τους γύρω μας, δεν είναι το σύνολο της καθημερινής μας ζωής. Διότι το τι σκεφτόμαστε, το τι σχεδιάζουμε για τη ζωή μας, κανείς άλλος δεν το γνωρίζει εκτός από εμάς και σε όποιον εμείς επιλέξουμε να το κοινοποιήσουμε. Άρα υπάρχουν και περιοχές της προσωπικότητάς μας που είναι απόλυτα προσωπικές και ατομικές, και η διαχείριση των θεμάτων που εκεί συμβαίνουν είναι στην προσωπική μας ευθύνη χωρίς συμμετοχή τρίτων.
Και αυτό ακριβώς θέτει ο Χριστός ως στοιχείο της προσωπικής μας ευθύνης. Μέσα μας, στον εσωτερικό μας κόσμο, στην συνείδηση και στους διαλογισμούς της καρδιάς μας, εκεί συντελούνται οι μεγάλες αποφάσεις, οι οποίες λίγο αργότερα θα εκτελεστούν.
Και εκεί θέλει ο Χριστός να στρέψει την προσοχή μας, διότι αν εκεί γίνει ορθή διαχείριση, τότε και οι εξωτερικές μας πράξεις θα είναι προσαρμοσμένες στο σχέδιο και το θέλημα του δημιουργού μας.
Διότι το ζητούμενο δεν είναι να κάνω το καλό μόνο, αλλά το ζητούμενο είναι μέσα από την ορθή και καλή διαχείριση της καθημερινότητας, να εξασφαλίζω και την σταθερότητα της επικοινωνίας με την πηγή της ζωής του ίδιου του δημιουργού.
Διότι αυτή η επικοινωνία αποτελεί τον δίαυλο μεταφοράς του αιωνίου πνεύματος που είναι ο χορηγός της ζωής, της παρούσας και της αιώνιας.
Η εξήγηση του Χριστού ότι η βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας, οδηγεί στην ανάγκη κατανόησης των εσωτερικών μας σκέψεων και όχι μόνον στην εξωτερική εικόνα των πράξεών μας. Η ανταπόδοση δεν θα έλθει από εκείνον που έλαβε την ελεημοσύνη μας, αλλά από τον δημιουργό μας, ο οποίος θα αυξήσει και θα εμπλουτίσει με τις δικές του αρετές τον εσωτερικό μας κόσμο, για κατανόηση και εμπειρία της δικής του παρουσίας.
