Από την καθημερινή μας εμπειρία κατανοούμε ότι τα πιο σοβαρά πράγματα της ζωής μας δεν προκύπτουν μέσα από ορατές διεργασίες, αλλά μέσα από τις αόρατες.
Η αγάπη πχ, δεν είναι ορατή. Ορατά είναι τα αποτελέσματα της ύπαρξης ή μη της αγάπης. Η στοργή δεν είναι ορατή. Ορατά είναι τα αποτελέσματα, όταν υπάρχει ή δεν υπάρχει. Η γενναιότητα δεν είναι ορατή, ορατά είναι τα αποτελέσματα όταν υπάρχει ή δεν υπάρχει.
Και όσο περισσότερο προχωράμε στην αναζήτηση των μεγάλων πραγμάτων της καθημερινής μας ζωής, τόσο καλύτερα και βαθύτερα κατανοούμε την σημασία και τον ρόλο του αόρατου κόσμου.
Ενός κόσμου που θέλουμε να κατανοήσουμε με τα φυσικά μας αισθητήρια, ωστόσο μόνον τα αποτελέσματα αυτού του κόσμου μπορούμε να προσεγγίσουμε με τα φυσικά μας αισθητήρια, ενώ η ύπαρξη και η λειτουργία αυτών των αόρατων λειτουργιών παραμένουν μια άγνωστη περιοχή της προσωπικότητας κάθε φυσικού προσώπου.
Και ενώ όλοι βλέπουμε και βιώνουμε την λειτουργία των αόρατων στοιχείων, της αγάπης, του μίσους, της καλοσύνης, της μισαλλοδοξίας κλπ, ωστόσο παραμένουμε σκεπτικοί ή αρνητικοί στην οδηγία του Χριστού που μας καλεί να στρέψουμε την προσοχή μας και στα μη ορατά στοιχεία που λειτουργούν ούτως ή άλλως μέσα στην καθημερινότητά μας.
Αυτή η προσπάθεια του Χριστού εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια να διδάξει τους ανθρώπους την ύπαρξη και λειτουργία του αόρατου κόσμου, την λειτουργία του εσωτερικού ανθρώπου, του ανθρώπου της ψυχής, της καρδιάς, της συνείδησης, του πνεύματος και όχι μόνον της εξωτερικής παρατήρησης, δεν βρίσκει ακόμη και σήμερα ανταπόκριση.
Η άποψη που έχουμε για την εκκλησία, τον κλήρο, τους γνωστούς μας που έχουν σχέση με την εκκλησία, όλα αυτά συνήθως συσκοτίζουν την άποψη που έχουμε για την διδασκαλία του Χριστού.
Και ενώ η διδασκαλία του Χριστού αφορά το κάθε φυσικό πρόσωπο, ωστόσο εμείς επιμένουμε να κρίνουμε την διδασκαλία του με την εικόνα που έχουμε από εκείνους που, κατά την γνώμη μας, δεν εφαρμόζουν την διδασκαλία του με ορθά αποτελέσματα.
Και φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν διότι προσπαθούμε να αποφύγουμε την δική μας ευθύνη απέναντι στα πράγματα, προφανώς διότι αυτό θα κόστιζε σε μας. Ωστόσο η διδασκαλία του Χριστού είναι διαθέσιμη για τον καθένα που θέλει να την εφαρμόσει, άσχετα αν άλλοι την εφαρμόζουν με θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα.
Η προσωπική μας ευθύνη δεν παραγράφεται και δεν μετατοπίζεται ούτε για τα ζητήματα της αιωνιότητας, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την καθημερινότητά μας.
