Η προσπάθεια του Χριστού να εξηγήσει την συμπεριφορά του δημιουργού προς τα δημιουργήματά του έχει ειδικό ενδιαφέρον για μας, διότι μας ανοίγει τον δρόμο της κατανόησης των στοιχείων της αιωνιότητας, αφού ο δημιουργός είναι ο μόνος χορηγός των στοιχείων που συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Ενώ δηλαδή όλοι θεωρούμε ότι ο δημιουργός μπορεί να κάνει τα πάντα, στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι είναι αυτό που λέμε.
Διότι θεωρητικά αυτός που έφτιαξε τα πάντα, μπορεί να κάνει και τα πάντα, φυσικά όπως εμείς νομίζουμε ότι θα πρέπει να τα κάνει. Και αυτό ακριβώς είναι η παγίδα. Διότι ο Χριστός εξήγησε ότι οι άνθρωποι που αναζητούν τον δημιουργό τους δεν δίνουν διαταγές τι να κάνει ο θεός, αλλά ο άνθρωπος είναι εκείνος που πρέπει να κατανοήσει το θέλημα του δημιουργού και να το εκτελέσει και όχι το αντίθετο.
Ενώ δηλαδή στην Κυριακή Προσευχή ομολογούμε το “γενηθήτω το θέλημά σου“, στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε το θέλημα του δημιουργού και εμείς επιχειρούμε να ζητήσουμε να γίνει το δικό μας θέλημα. Και φυσικά τα αποτελέσματα ποτέ δεν είναι αυτά που εμείς θα θέλαμε, διότι κρίνουμε με βάση τα δικά μας κριτήρια και όχι του δημιουργού.
Μάλιστα ο ίδιος ο Χριστός έδωσε την εντολή και κατέστησε προσεκτικούς όλους τους μαθητές του: αν βρεθείς σε διαμάχη με κάποιον άλλον, μην προσπαθήσεις να βγάλεις τον καυγά πέρα, αλλά προσπάθησε όσο υπάρχει καιρός να συμβιβαστείς μαζί του, διότι η έκβαση μιας δίκης δεν είναι βέβαιο ότι θα είναι υπέρ των δικών σου συμφερόντων. Και υπάρχει πιθανότητα να βρεθείς στην φυλακή, απ΄όπου δεν πρόκειται να βγεις αν δεν πληρώσεις ακόμη και το τελευταίο λεπτό της ποινής που θα σου έχει επιβληθεί.
Η προσευχή “γενηθήτω το θέλημά σου” δεν είναι προσευχή της Κυριακής, αλλά είναι η προσευχή του Κυρίου, και οι οδηγίες του Κυρίου δεν εμπεριέχουν στοιχεία αφροσύνης και βολέματος, αλλά περιέχουν στοιχεία ορθής λογικής, γνώσης, σωφροσύνης και εφαρμογής των φυσικών και πνευματικών νόμων, άσχετα αν εμείς τους αγνοούμε ή τους υποτιμούμε.
