Με την ευκαιρία της συνάντησης του Χριστού με έναν δάσκαλο της εποχής του, δόθηκε η δυνατότητα να κατανοήσουμε και εμείς το πως ο ίδιος ο Χριστός κατανοούσε την έννοια και το περιεχόμενο της βασιλείας των ουρανών.
Ενώ δηλαδή μέχρι τότε οι συζητήσεις ήταν σε επίπεδο ιδιωτών και αγραμμάτων αναζητητών της αλήθειας, στην περίπτωση του Νικόδημου η συζήτηση γίνεται σε άλλο επίπεδο, καθώς ο συνομιλητής του Χριστού είναι καταρτισμένος και γνώστης των Ιερών Γραμμάτων.
Παράλληλα, το προσωπικό ενδιαφέρον του επισκέπτη οπλίζει την φαρέτρα του Χριστού με την δυνατότητα να προχωρήσει σε αποκαλύψεις βαθύτερες, ως προς την πορεία ενός – (εάν τις) – φυσικού προσώπου στην βασιλεία των ουρανών.
Και φυσικά, το πρώτο στοιχείο που τεκμηριώνει την επαφή του ενός φυσικού προσώπου με τα θέματα της επέκεινα του φυσικού ορίου ζωής είναι το ξύπνημα της συνειδήσεως του φυσικού προσώπου για την αναζήτηση της αλήθειας των πραγμάτων.
Χωρίς αυτό το ξύπνημα, χωρίς αυτό το σημάδι στην προσωπική εσωτερική ζωή του φυσικού προσώπου, εξέλιξη ουσίας δεν μπορεί να υπάρχει. Η συνείδηση του ενός φυσικού προσώπου – και όχι η κοινωνική εικόνα – είναι η ασφαλής προϋπόθεση για την εξέλιξη των αναζητήσεων στα θέματα της αιώνιας ζωής.
Χωρίς αυτή την αρχή, χωρίς αυτή την πρώτη έξοδο από το λήθαργο της καθημερινής ικανοποίησης για τα προσωπικά πεπραγμένα, εξέλιξη προς την αναζήτηση της αλήθειας, – της αλήθειας των φυσικών αρχικά και των ουρανίων στην συνέχεια – δεν μπορεί να υπάρξει.
Το “άνωθεν”, δηλαδή από τον ουρανό, δηλαδή από τον μη ορατό κόσμο, από τον κόσμο του πνεύματος, είναι το πρώτο δοκιμαστικό σήμα που φτάνει σε ένα φυσικό πρόσωπο για να ανιχνεύσει την συμβατότητα των κεραιών και των σημάτων ανάμεσα στον ουράνιο δημιουργό και το συγκεκριμένο φυσικό πρόσωπο.
Όχι μόνον στην επιφάνεια της καθημερινότητας, αλλά στο βάθος της συνειδήσεως και της κατανόησης της νέας κατάστασης που δημιουργείται από την νέα και πρωτόγνωρη επαφή ενός φυσικού προσώπου με το επέκεινα του φυσικού κόσμου αιώνιο παρόν.
Η αποδοχή του σήματος που έρχεται άνωθεν, από τον ουρανό, και φτάνει στην συνείδηση και την υπαρξιακή υπόσταση του φυσικού ατόμου, σηματοδοτεί και τις εξελίξεις που μπορεί να ακολουθήσουν.
Χωρίς την αποδοχή του ουράνιου σήματος από το φυσικό πρόσωπο, η πορεία της ζωής παραμένει ίδια, χωρίς εκπλήξεις.
Αντίθετα, η αποδοχή του σήματος και η έναρξη εξέτασης των θεμάτων της αιώνιας ζωής με βάση την διδασκαλία του Χριστού και την εμπειρία των πρώτων μαθητών του, όπως αυτά περιγράφονται στα Ιερά Γράμματα από τους πρώτους εκείνους μαθητές του, είναι αρχή μιας νέας πορείας, για κατάκτηση νέων εμπειριών που στηρίζονται στην κοινή λογική, στο γράμμα, αλλά και στο αιώνιο πνεύμα της αλήθειας.
