Η δοκιμή είναι στοιχείο της ζωής και όχι του θανάτου. Όσοι ζουν και κινούνται δοκιμάζουν. Οι νεκροί όχι. Άρα, οι δοκιμασίες είναι για τους ανθρώπους που αγαπούν και αναζητούν την ζωή και όχι τον θάνατο. Όσοι παλεύουν καθημερινά με τις δυσκολίες και τα αδιέξοδα, όσοι αναζητούν λύσεις στα καθημερινά – και όχι μόνον – προβλήματα που θέτει η ζωή, αυτοί είναι οι ζώντες.
Και όσοι αναζητούν λύσεις όχι μόνον για τα καθημερινά ζητήματα αλλά και για τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, αυτοί προφανώς έχουν καλύτερες προοπτικές ζωής, αφού το βλέμμα και οι αναζητήσεις τους δεν περιορίζονται από τον φυσικό χρόνο, αλλά αναζητούν εξηγήσεις για τον μη ορατό, για τον μη μετρήσιμο χρόνο, μια διάσταση που μόνον η διδασκαλία του Χριστού προσφέρει, όταν φυσικά κάποιος έχει ενδιαφέροντα και είναι πρόθυμος να την κατακτήσει.
Διότι ο Χριστός δεν ήλθε να διδάξει μόνον την καλύτερη φυσική πορεία των 50 ή των 100 χρόνων ενός φυσικού προσώπου που γεννήθηκε στην παρόντα κόσμο, αλλά ήλθε να μας ανοίξει και μια νέα διάσταση ζωής, μιας ζωής που κινείται και γίνεται κατανοητή με τα παραδείγματα από τον φυσικό κόσμο, αλλά η δική της διάσταση δεν περιορίζεται από αυτόν.
Αν οι καθημερινές δοκιμασίες αντιμετωπιστούν ως δοκιμές για την εξάσκηση στην προοπτική του μέλλοντος, τότε και η καθημερινότητα βρίσκει τις δικές της απαντήσεις – τις καλύτερες που θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, αλλά ανοίγεται και η στενή πύλη που οδηγεί σε άλλες εμπειρίες ζωής.
Διότι η ανάσταση του Χριστού δεν ήταν ένα φυσικό γεγονός, αλλά ήταν η διάνοιξη μιας στενής θύρας που την κρατούσαν κλειστή αρνητικές δυνάμεις της ζωής. Ήταν η ομαλοποίηση ενός βραχώδους τοπίου που οδηγεί στην τελειότητα. Μια τελειότητα που δεν ικανοποιεί μόνον εμάς προσωπικά, και δεν εκπληρώνει μόνον τις κοινωνικές μας υποχρεώσεις σε θρησκευτικότητα και ευσέβεια, αλλά οδεύει με γνώμονα τις παραμέτρους του μη ορατού κόσμου, ενός κόσμου που ξέρουμε ότι υπάρχει, αλλά τον αγνοούμε, όπως αγνοούμε και το 95,1% του φυσικού μας κόσμου. Και διαπιστώνουμε σήμερα ότι αρκεί ένα μη ορατό μικρόβιο – covid – 19 – για να καταστρέψει όχι μόνον μια ανθρώπινη ζωή, αλλά να στείλει στον τάφο χιλιάδες και να φέρει τον φόβο του θανάτου σε δισεκατομμύρια άλλους.
Η ανάσταση του Χριστού έφερε την ελπίδα μιας νέας ζωής, με άλλη δύναμη. Μια δύναμη η οποία δεν κατοικεί μόνον στις κοινωνικές και φυσικές μεταβλητές της καθημερινότητας, αλλά κατοικεί στις πηγές του δημιουργικού πνεύματος και τροφοδοτεί με την δική του ενέργεια τις καθημερινές μας απαιτήσεις σε δράση, ζωή και εμπειρία της αιωνιότητας.
